Για να είμαστε ακριβείς το ίδιο πρότυπο το βλέπουμε σήμερα και στη βόρεια Φολέγανδρο και έχει διαπιστωθεί οτι και στην Αρχαία Αττική σ’ αυτό το πρότυπο βασιζόταν η αγροτική οικονομία ( βλέπε τα αρχαιολογικά εκθέματα και πληροφοριακά φυλλάδια στο μικρό αρχαιολογικό μουσείο που υπάρχει στο αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος» ) .
Δεν αποκλείεται και σε πολλά άλλα μέρη του κόσμου να εφαρμοζόταν παλαιότερα αυτό το πρότυπο .
Ποιά είναι τα πλεονεκτήματα του προτύπου «Σπίτι μέσα στο χωράφι» Αναφέρομαι σε μια κοινωνία όπου πάνω απο το 80% του πληθυσμού είναι αγρότες και κατοικούν μέσα στο χωράφι τους .
1) Εξοικονόμηση ενέργειας : Δεν υπάρχει μετακίνηση απο το σπίτι στο χωράφι . Εξοικονομούμε χρόνο και ενέργεια . Ακόμη και πέντε λεπτά ελεύθερα να έχει ο καλλιεργητής μπορεί να τα διαθέσει στην καλλιέργεια . Όσοι έχουν μεγαλώσει σε αγροτικές οικογένειες ασφαλώς θα έχουν ακούσει οτι πρίν το 1940 οι ταλαιπωρημένοι και υποσιτισμένοι αγρότες μπορεί να ξόδευαν μέχρι και τέσσερις ώρες καθημερινά για το δρομολόγιο σπίτι-χωράφι . Σε κάποιες περιπτώσεις το δρομολόγιο αυτό γινόταν με τα πόδια !
Εάν κατοικούσαμε μέσα στο χωράφι μας ( πέντε στρέμματα για κάθε άτομο ) δεν θα χρειαζόμασταν πετρέλαιο για να το καλλιεργούμε .
Τώρα καταλαβαίνετε γιατί οι πολυεθνικές του πετρελαίου δεν θέλουν να φύγουμε απο τις πολυκατοικίες !
2) Αξιοποίηση βιοδιασπώμενων απορριμμάτων : Αποφάγια , περιττώμματα και ούρα γίνονται δωρεάν λίπασμα για το χωράφι . Εάν υποθέσουμε οτι ο καλλιεργητής δεν πουλά τίποτα απ’ όσα παράγει ( τα καταναλώνει ο ίδιος ) τότε δεν χρειάζεται αγορά επιπλέον ποσοτήτων λιπάσματος .
Διαβάζω σε εφημερίδες άρθρα που με θαυμασμό αναφέρονται στη Σουηδία που με αξιοποίηση βιοδιασπώμενων σκουπιδιών κινεί ακόμη και τραίνο ! Ξεχνούν όμως να αναφερθούν στο πόσο κόστισε ο εξοπλισμός για την παραγωγή του βιοαερίου που κινεί το τραίνο . Το «Σπίτι μέσα στο χωράφι» μπορεί να αξιοποιεί τέλεια τα βιοδιασπώμενα υλικά χωρίς να χρειάζεται κανένα μηχάνημα ή υποδομή .
Εάν κατοικούσαμε μέσα στο χωράφι δεν θα είχαμε ανάγκη καμία βιομηχανία λιπασμάτων . Τώρα καταλαβαίνετε γιατί ο καπιταλισμός δεν θέλει να φύγουμε απο τις πολυκατοικίες !
3) Αξιοποίηση καύσιμης βιομάζας : Τα αγριόχορτα του χωραφιού μετατρέπονται σε καύσιμο για θέρμανση ή μαγείρεμα (ενώ σήμερα παραμένουν αναξιοποίητα ) . Ο κάθε κάτοικος της Ελλάδας καταναλώνει κατά μέσο όρο περί τα 1750 κιλά πετρέλαιο ετησίως ( ΤΑ ΝΕΑ 22-23 Ιουλίου 2006 ) . Εάν είμασταν μια αγροτική κοινωνία και κατοικούσαμε μέσα στο χωράφι μας δεν θα χρειαζόμασταν πετρέλαιο για μετακινήσεις απο το σπίτι στη δουλειά , ούτε για την καλλιέργεια των χωραφιών , ούτε για θέρμανση και μαγείρεμα . Θα είμασταν αυτάρκεις και ανυπότακτοι στις πολυεθνικές του πετρελαίου . Τώρα καταλαβαίνετε γιατί ο καπιταλισμός δεν θέλει να φύγουμε απο τις πολυκατοικίες !
4) Μείωση του καταναλωτισμού : Ένας άνθρωπος που εργάζεται αρκετές ώρες ημερησίως στο χωράφι του και αφιερώνει και κάποιες επιπλέον ώρες για την ανάπαυση , καμμία ανάγκη δεν αισθάνεται να καταναλώσει τηλεοπτικά προγράμματα , χρυσαφικά , πολυτελή ρούχα , αρώματα , αμάξια . Τώρα καταλαβαίνετε γιατί ο καπιταλισμός δεν θέλει να φύγουμε απο τις πολυκατοικίες !
5) Καλύτερη ψυχική υγεία : Ο άνθρωπος είναι πλάσμα κατασκευασμένο για να ζεί μέσα στο φυσικό περιβάλλον (όχι σε πολυκατοικίες ) και να εργάζεται για την παραγωγή της τροφής του ( όχι να πουλά ασφάλειες και με εκείνα τα χρήματα να αγοράζει τροφή ) . Οποιαδήποτε παρέκκλιση απο αυτά τα πλαίσια γεννά τις διαστροφές των μεγαλουπόλεων . Τώρα καταλαβαίνετε γιατί ο καπιταλισμός δεν θέλει να φύγουμε απο τις μεγαλουπόλεις !
6) Καλύτερη σωματική υγεία : Η σωματική άσκηση απο την καλλιέργεια του χωραφιού , η κατανάλωση τροφών χωρίς φυτοφάρμακα , η μεγάλη αναλογία φυτικών τροφών στο σιτηρέσιο και η έλλειψη συνωστισμού ( που διευκολύνει την διασπορά των μικροβίων ) θα μας είχαν απαλλάξει σχεδόν απο το σύνολο των γνωστών ασθενειών . Δεν θα είχαμε ανάγκη τις τεράστιες πολυεθνικές των φαρμάκων . Η ελάχιστη ζήτηση φαρμάκων θα καλυπτόταν με βότανα απο την αυλή μας . Τώρα καταλαβαίνετε γιατί ο καπιταλισμός δεν θέλει να φύγουμε απο τις πολυκατοικίες !
7) Οικονομικές ωφέλειες
- Αγορά τροφής σε χαμηλότερες τιμές : Εάν σήμερα ζούσαμε σε σπίτια μέσα σε χωράφι θα είχαμε αρκετό χώρο για να αγοράσουμε και να αποθηκεύσουμε τρόφιμα για όλο τον χρόνο . Θα αγοράζαμε , στην εποχή της συγκομιδής , τρόφιμα ΚΑΤ’ ΕΥΘΕΙΑΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΡΑΓΩΓΟ σε τιμές πολύ καλές (και για τον παραγωγό και για τον καταναλωτή ) , θα τα αποθηκεύαμε και θα τα καταναλώναμε στους επόμενους δώδεκα μήνες . Η έλλειψη ικανού αποθηκευτικού χώρου στις πολυκατοικίες μας αναγκάζει να αγοράζουμε απο τις μεγάλες αλυσίδες super-market τρόφιμα για τις επόμενες 2-3 μέρες . Αυτό σημαίνει οτι οι επιχειρήσεις αυτές ξοδεύουν για να αποθηκεύσουν τα τρόφιμα ( σε αποθήκες που εμείς δεν μπορούμε να ελέγξουμε ) και επιπλέον ξοδεύουν για να συντηρούν υπαλλήλους που θα κάθονται και θα μας περιμένουν πότε θα πάμε να αγοράσουμε τα τρόφιμα . Αυτές οι δαπάνες επιβαρύνουν την τιμή των τροφίμων κατά ένα πολύ σεβαστό ποσοστό . Συγχρόνως παραχωρούμε το δικαίωμα διατροφής μας σε εταιρείες που δεν ξέρουμε απο ποιόν ελέγχονται . Τώρα πλέον καταλαβαίνετε γιατί ο καπιταλισμός δεν θέλει να φύγουμε απο τις πολυκατοικίες !
- Δυνατότητα επενδύσεων χωρίς ρίσκο : Για τον απλό κοσμάκη η δυνατότητα επενδύσεων χωρίς κίνδυνο είναι μακρυνό όνειρο . Εάν του περισσεύουν χρήματα έχει μόνο την δυνατότητα να τα επενδύσει σε χρυσές λίρες . Δυστυχώς ο χρυσός χρησιμοποιείται και απο όλους τους άλλους σαν επένδυση με αποτέλεσμα οι τιμές του να ανεβοκατεβαίνουν απρόβλεπτα παρακολουθώντας τον πανικό ή την αισιοδοξία των επενδυτών . Σήμερα που υπάρχει μεγάλη ανασφάλεια και απαισιοδοξία για το μέλλον πολλοί επενδύουν σε χρυσό με αποτέλεσμα η τιμή του να έχει εκτιναχθεί στα ύψη . Δεν συμφέρει πλέον να αγοράσει κανείς χρυσό γιατί το πιό πιθανό είναι να αρχίσει η κατηφόρα στην τιμή του . Επιπλέον , εάν καταρρεύσει ο καπιταλισμός ο χρυσός θα είναι ένα άχρηστο μέταλλο . Ας μήν ξεχνάμε ακόμη οτι ο χρυσός είναι «αδρανής επένδυση» : όσο καιρό τον έχουμε θαμένο σε κάποια τραπεζική θυρίδα δεν μας προσφέρει τίποτα . Αντίθετα , πληρώνουμε για τη φύλαξή του ! Εάν ζούσαμε σε σπίτι μέσα σε χωράφι θα μπορούσαμε να επενδύουμε τα χρήματα που μας περισσεύουν ως εξής : θα αγοράζαμε μολυβδόφυλλα ή οποιοδήποτε φύλλο απο ανοξείδωτο μέταλλο και θα κάναμε στέγες με άπειρη διάρκεια ζωής . Κάτω απο τις στέγες θα κάναμε ξηραντήρια όπου θα μπορούσαμε να αποξηράνουμε μεγάλες ποσότητες σταφίδας ή ελιάς ( η αφυδατωμένη ελιά έχει αξιόλογη θρεπτική αξία ) . Θα μπορούσαμε να αγοράσουμε λεκάνες απο γεώδες υλικό ( πορσελάνη , γυαλί , ασβεστόλιθο ) για εξάτμιση θαλασσινού νερού και παραγωγή αλατιού . Αυτά τα υλικά είναι «ενεργές» επενδύσεις : όσο τα κατέχουμε μας δίνουν ωφέλεια και κάνουμε απόσβεση του ποσού που πληρώσαμε για την απόκτησή τους . Επιπλέον , οι τιμές τους δεν κάνουν σκαμπανεβάσματα . Ακολουθούν μια σταθερή ανοδική πορεία επειδή το πετρέλαιο γίνεται όλο και πιό ακριβό και η ζήτηση των μετάλλων σταθερά αυξάνεται ( βλέπε τιμές πολυτίμων μετάλλων και τιμές χαλκού) . Όσο υπάρχουν λογικά όντα φτιαγμένα απο κύτταρα , θα υπάρχει και η ανάγκη ξηραντηρίων και αλατιού . Σήμερα η καλύτερη επένδυση θα ήταν η κατοχή μερικών τόνων χαλκού ή μολύβδου ή χρωμίου ή νικελίου ή ανοξείδωτου χάλυβα . Αυτή η επένδυση όμως μπορεί να γίνει μόνο απο κάποιον που κατοικεί μόνιμα μέσα στο χωράφι του . Ο κάτοικος της πολυκατοικίας πού θα τα αποθηκεύσει ; Τώρα πλέον καταλαβαίνετε γιατί ο καπιταλισμός δεν θέλει να φύγουμε απο τις πολυκατοικίες !
8) Μηδενισμός της εγκληματικότητας
Σε ένα χωριό όπου όλοι είναι απησχολημένοι με την καλλιέργεια του χωραφιού τους , όπου δεν υπάρχουν άστεγοι και άκληροι , όπου όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους δεν υπάρχει έδαφος για εγκληματικότητα. Αντίθετα , στις πόλεις η ανεργία και η ανωνυμία είναι άριστο υπόστρωμα για την εγκληματικότητα . Μέσα σ' αυτό το ανώνυμο πλήθος στρατολογούν οι κεφαλαιοκράτες τους μπράβους τους για να εξοντώνουν κάθε φωνή που τους ενοχλεί ( βλέπε περίπτωση Φίλιππου Συρίγου ) . Τώρα πλέον καταλαβαίνετε γιατί ο καπιταλισμός δεν θέλει να φύγουμε απο τις πόλεις !
9) Δυνατότητα αλλαγής κατοικίας
Ας υποθέσουμε οτι σε όλη την Ελλάδα εφαρμόζεται το μοντέλο "Σπίτι μέσα στο χωράφι" . Ας υποθέσουμε ακόμη οτι τα χωράφια είναι ισάξια μεταξύ τους ( πέντε στρέμματα ανά άτομο ) . Εάν κάποιος που κατοικεί στην Κέρκυρα έχει βαρεθεί τον τόπο και θέλει να ζήσει στην Κρήτη , βρίσκει κάποιον κρητικό που θέλει να ζήσει στην Κέρκυρα και ανταλλάσσουν τα χωράφια τους ( και τα σπίτια) .
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΑΠΟ polit2006 :
Ο καπιταλισμός είναι ένα ζιζάνιο που φυτρώνει μόνο όταν το σπίτι είναι μακρυά απο το χωράφι . Δείτε το γιατί :
Ας υποθέσουμε οτι ο κόσμος κατοικεί σε σπίτια μέσα στο χωράφι αλλά οι καπιταλιστές κατέχουν τα μέσα παραγωγής (χωράφια και τα συστήματα διανομής νερού στα χωράφια ) . Τί εμποδίζει τους αγρότες να σφάξουν τους καπιταλιστές και να οικειοποιηθούν τα μέσα παραγωγής ; ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ ! Την επόμενη μέρα της σφαγής θα συνεχίσουν να καλλιεργούν το χωράφι τους , να πίνουν το νερό τους ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ . Είναι γνωστό το τί θα επικρατεί την επόμενη μέρα .
Ας υποθέσουμε οτι υπάρχει η σημερινή κατάσταση όπου άλλοι παράγουν την τροφή στα χωράφια και άλλοι ζούν στις πόλεις και περιμένουν κάποιον μισθό με τον οποίο θα αγοράσουν τροφή . Τί τους εμποδίζει να σφάξουν τους καπιταλιστές ;
ΠΡΩΤΟΝ : Δεν συμφωνούν όλοι πιά θα είναι η διάδοχη κατάσταση του καπταλισμού . Η πλύση εγκεφάλου απο την τηλεόραση , η έμφυτη βλακεία , ο επιλεκτικός πολλαπλασιασμός των ηλιθίων (που προωθεί ο καπιταλσμός ) έχουν κάνει την συννενόηση πολύ δύσκολη .
ΔΕΥΤΕΡΟΝ : Αυτός που ζεί στην πόλη σκέφτεται "Ωραία , θα ξεσηκωθούμε και θα σφάξουμε τους καπιταλιστές . Ποιοί θα είναι όμως οι αυριανοί κυβερνήτες ; Να πάω εγώ να κινδυνεύσω στις οδομαχίες για να πάρει την εξουσία κάποιος που δεν γνωρίζω ; Και άν οι καινούργιοι αποδειχτούν πιό μεγάλοι ληστές απο τους προηγούμενους ; Ο μισθός μου θα είναι ίδιος την επόμενη μέρα ; " . Είναι άγνωστο το τί θα επικρατεί την επόμενη μέρα .
Ο καπιταλισμός θέλει αυτή την πολύπλοκη σημερινή κατάσταση . Αυτός ( ο καπιταλισμός ) παίζει το ρόλο του συντονιστή . Στέλνει νταλίκες με τρόφιμα απο την ύπαιθρο στις πόλεις . Κανονίζει την υδροδότηση των πόλεων . Ρυθμίζει τα δρομολόγια πλοίων και αεροπλάνων . ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ , ΕΓΓΥΑΤΑΙ ΟΤΙ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ Η ΛΥΣΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ : "ΚΑΤΑΛΗΣΤΕΥΣΤΕ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ" . ΠΟΤΕ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΡΙΧΝΕΙ ΣΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΛΥΣΗ "ΜΕΙΩΣΤΕ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΠΛΗΘΥΣΜΟ" . Αυτό , όπως καταλαβαίνετε , θα έβαζε σε σφοδρή ανησυχία τον λαουτζίκο . Εάν πέσει ο καπιταλισμός και κάποιοι ορθολογιστές πάρουν την εξουσία μπαίνουν και άλλα αγωνιώδη ερωτήματα : "Ποιοί θα κριθούν κατάλληλοι για επιβίωση ; Ποιοί θα σταλούν στον Καιάδα ;" . Όταν δεν είναι γνωστό το τί θα επικρατεί την επόμενη μέρα , ο λαουτζίκος προτιμά την ασφάλεια του σήμερα .
Γι' αυτό ο καπιταλισμός φοβάται τις απλές καταστάσεις του τύπου "Σπίτι μέσα στο χωράφι" . Ξέρει οτι σ' αυτές τις συνθήκες δεν μπορεί να επιβιώσει !
Προσθήκη απο polit2006 (17-9-2007) : Μια ενδιαφέρουσα παρατήρηση είναι οτι ζούμε σε κοινωνία όπου κυριαρχούν οι "μεσάζοντες" . Για να βγεί η ενέργεια απο το κάρβουνο και να φθάσει στο σπίτι του καταναλωτή χρειάζεται κάποιος μεσάζων ( κάποια εταιρεία που παράγει και διανέμει την ηλεκτρική ενέργεια ) . Για να φθάσει το φαγητό απο τα χωράφια στις πόλεις χρειάζεται κάποιος μεσάζων ( χονδρέμπορος ). Για να φθάσει ο άνεργος της πόλης σε κάποια δουλειά χρειάζεται κάποιος μεσάζων (βουλευτής ) . Ούτε κάν οι θρησκευόμενοι δεν μπορούν να επικοινωνήσουν με τον Θεό τους απ' ευθείας : Και εκεί χρειάζεται ένα ιερατείο να μεσολαβήσει !
Δεν μας εκπλήσσει λοιπόν το γεγονός οτι όλοι αυτοί οι ¨μεσάζοντες" ήταν και είναι πάντοτε συνεργάτες και φίλοι καρδιακοί . Δεν θέλουν το πρότυπο "Σπίτι μέσα στο χωράφι" γιατί τότε κανείς δεν θα τους χρειάζεται . Ο καθένας θα παράγει και θα καταναλώνει το φαγητό του χωρίς να χρειάζεται τη βοήθεια κανενός . Ο καθένας θα συλλαμβάνει τη λιγοστή ηλιακή και αιολική ενέργεια που θα χρειάζεται χωρίς τη βοήθεια κανενός . Η ανεργία θα είναι στο ναδίρ (*) και η αξιοπρέπεια ζενίθ .
Ο καπιταλισμός δεν φοβάται πλέον κομμουνιστικές αυτοκρατορίες σαν την Σοβιετική Ένωση ούτε ογκώδεις αντικαπιταλιστικές διαδηλώσεις . Αυτό που φοβάται είναι το πρότυπο «Σπίτι μέσα στο χωράφι» ! Προσέξτε όλα τα περισπούδαστα άρθρα των «σοβαρών» εφημερίδων που παριστάνουν οτι μάχονται τον καπιταλισμό ή οτι ανησυχούν για το περιβάλλον . Πουθενά δεν θα δείτε καμμία αναφορά στο πρότυπο «Σπίτι μέσα στο χωράφι» (**) . Είναι δυνατόν κανείς να μην σκέφθηκε κάτι τόσο απλό ; Η απάντηση είναι οτι αυτοί που το φοβούνται το σκέφθηκαν . Κάνουν όμως λυσσαλέο αγώνα για να μήν φυτρώσει αυτή η ιδέα στον εγκέφαλο των απλών ανθρώπων .
(*) ναδίρ : το χαμηλότερο σημείο , ζενίθ : το ψηλότερο σημείο ( αραβικοί αστρονομικοί όροι ) .
(**) Μην σας ξεγελάσει κανείς απο αυτούς και σας πεί «Μα εμείς ποτέ δεν αποκρύψαμε οτι στον Καναδά τα σπίτια είναι μέσα στα χωράφια !» . Εγώ μιλάω για ένα χωράφι πέντε στρεμμάτων ανά καλλιεργητή έτσι ώστε να μπορεί να το καλλιεργήσει με τα χέρια του ένας άνθρωπος . Στον Καναδά αναλογούν χιλιάδες στρέμματα σε κάθε αγρότη και η καλλιέργεια μπορεί να γίνει μόνο με μηχανήματα .
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΑΠΟ polit2006 :
Αντιρρήσεις που διατυπώθηκαν στις παραπάνω θέσεις :
1) Η πρόοδος της κοινωνίας βασίζεται στην ανάπτυξη της βιομηχανίας και στη μεγάλη παραγωγή . Αν η εναλλακτική λύση στον καπιταλισμό δεν τα περιλαμβάνει αυτά καλύτερα να μην υπάρξει .....
2) Νεο-Λουδιτισμός ( εχθρότητα προς τις μηχανές )
Απάντηση: Δηλαδή η πρόοδος της κοινωνίας μετριέται με το πόσες οδοντόβουρτσες και αυτοκίνητα παράγουμε ; Η άποψή μου είναι οτι πρώτιστο καθήκον μιας κοινωνίας πλασμάτων σαν τον άνθρωπο είναι η ΑΕΙΦΟΡΙΑ . Να χρησιμοποιούμε δηλαδή το περιβάλλον και τους φυσικούς πόρους έτσι ώστε η επόμενη γενιά να είναι ευτυχέστερη απο την προηγούμενη ( ή εξ' ίσου ευτυχισμένη ) . Εάν η βιομηχανική παραγωγή καταστρέφει την αειφορία καλύτερα να μην υπάρχει . Το μοντέλο "Σπίτι μέσα στο χωράφι" μπορεί να μειώσει την παραγωγή ΑΧΡΗΣΤΩΝ προϊόντων έτσι ώστε να περισσέψουν πόροι και καθαρό περιβάλλον και για την επόμενη γενιά .
Το σπίτι και το χωράφι αποτελούν το υπόβαθρο μιας κοινωνίας . Εάν έχουμε το σπίτι μακρυά απο το χωράφι θα προκύψει καπιταλισμός και άρχοντες θα είναι οι καπιταλιστές .
Εάν το σπίτι μεταφερθεί μέσα στο χωράφι προκύπτει ένα άλλο κοινωνικό σύστημα όπου οι αποφάσεις μικρής σπουδαιότητας λαμβάνονται με τους γνωστούς μηχανισμούς της Άμεσης Δημοκρατίας αλλά οι άρχοντες που αποφασίζουν για τα σπουδαία είναι οι Επιστήμονες .
Φαντάζομαι το μοντέλο "Σπίτι μέσα στο χωράφι" μέσα στα πλαίσια μιας τέτοιας κοινωνίας . Οι καθημερινές ανάγκες ( τροφή , ένδυση , υγεία ) των (λιγοστών ) ανθρώπων θα ικανοποιούνται μόνο απο ανανεώσιμες πηγές ενέργειας . Το πετρέλαιο , το κάρβουνο και όλα τα μή ανανεώσιμα υλικά θα χρησιμοποιούνται για την αύξηση της ΓΝΩΣΗΣ . Η βιομηχανική παραγωγή θα είναι ίση ή μεγαλύτερη απο την σημερινή . Δεν θα παράγονται όμως καταναλωτικά αγαθά αλλά ό,τι έχει σχέση με απόκτηση γνώσης ( διαστημόπλοια , τηλεσκόπια , ραδιοτηλεσκόπια , επιταχυντές σωματιδίων κλπ ) . Ενδεικτικά αναφέρω οτι το διαστημόπλοιο "Γαλιλαίος" που μελέτησε το σύστημα του Δία κόστισε 1 δίς δολλάρια και θεωρήθηκε πολύ ακριβό . Την ίδια στιγμή ξοδεύονται ετησίως 600 δίς δολλάρια για κάθε είδους στρατιωτικό εξοπλισμό . Σε μιά κοινωνία που θα διοικούσαν οι επιστήμονες θα δινόταν 600 δίς δολλάρια για την έρευνα του Διαστήματος και θα είχαμε σχεδόν δύο ¨Γαλιλαίους' κάθε ημέρα ! Άλλα τεράστια ποσά που σήμερα δίνονται για καλλυντικά , αμάξια και ρούχα πολυτελείας θα πήγαιναν για άλλα ερευνητικά προγράμματα .
Άρα και μηχανές θα υπάρχουν ( δεν πρόκειται για Νεο-Λουδιτισμό ) και μεγάλη βιομηχανική παραγωγή.
Ηλ. Δ/νση: polit2006@yahoo.com
