ΚΕΙΜΕΝΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ

ΕΠΙ-ΣΚΕΨΕΙΣ:

24 Σεπτεμβρίου 2008

ΣΠΙΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ



Τα σπίτια στην αρχαία Ελλάδα είχαν να αντιμετωπίσουν λίγο πολύ τα προβλήματα που έχουν και τα δικά μας σήμερα με βασικότερα την ζέστη και το κρύο. Ας δούμε όμως τι έκαναν σοφά οι αρχαίοι Έλληνες κι εμείς συνήθως δεν μπαίνουμε στον κόπο ούτε καν να αντιγράψουμε...

θερμομόνωση:

Οι τοίχοι των σπιτιών φτιαχνότανε συνήθως από λάσπη και από πέτρες. Μιας και δεν είχε ανακαλυφθεί ακόμα το τσιμέντο για μαζική χρήση, χρησιμοποιούσαν για καλύτερο «δέσιμο» και αντοχή της λάσπης, άχυρο, αυγά και μαλλιά από κατσίκες. Ο βόρειος τοίχος γινόταν παχύτερος και με τα ελάχιστα δυνατά ανοίγματα. Η είσοδος συνήθως βρισκόταν στην ανατολική και σπανιότερα στην νότια πλευρά.
Ο φόβος της καταστροφής από σεισμό οδηγούσε τους αρχαίους προγόνους μας να σφάζουν και ένα κόκορα στα θεμέλια του σπιτιού σαν θυσία εξευμενισμού στους χθόνιους Θεούς. Το έθιμο επιβιώνει μέχρι σήμερα σε αρκετές περιοχές.


χρήση φυτών για κλιματισμό:

Στην βόρεια πλευρά του σπιτιού συνήθως φυτευότανε κάποια αειθαλή δέντρα, όπως ελιές, ώστε με το φύλλωμά τους να εμποδίζουν τον χειμωνιάτικο κρύο βόρειο άνεμο να πέσει απ' ευθείας πάνω στο σπίτι. Στην νότια πλευρά συνήθως υπήρχαν φυλλοβόλα δένδρα, που τον χειμώνα χωρίς φύλλα δεν εμπόδιζαν τον ήλιο από το να ζεστάνει το σπίτι, αλλά το καλοκαίρι προσφέρανε όλη τους την σκιά.
Σήμερα ξανασυναντάμε σε κάποια σχέδια τις παλιές ιδέες για φυσική δροσιά στα κτίσματα με την βοήθεια φυτών, αλλά και πολλές φορές για να βελτίωση την ηχομόνωσης απ' τους θορύβους του περιβάλλοντος.

μόνο όσος ήλιος χρειάζεστε:

Οι αρχαίοι Έλληνες δεν σταματήσανε μόνο στην χρήση φυτών για κλιματισμό. Χρησιμοποιούσαν πάνω από τις νότιες πόρτες και παράθυρα μία προέκταση της σκεπής με προσεκτικά σχεδιασμένο μέγεθος. Το μέγεθος αυτής της προέκτασης ήταν υπολογισμένο με τέτοιο τρόπο που το καλοκαίρι ο ήλιος εμποδιζόταν από το να πέσει μέσα στο σπίτι αλλά το χειμώνα που έχει χαμηλότερη τροχιά αυτή η προέκταση δεν τον εμπόδιζε απ' το να ζεσταίνει και το εσωτερικό του σπιτιού.
Μία άλλη έξυπνη εναλλακτική κίνησή τους ήταν η χρήση κληματαριάς συγκεκριμένου ύψους και πλάτους. Πετύχαιναν σχεδόν τα ίδια αποτελέσματα και τρώγανε και τα σταφύλια! :-)
Ευτυχώς τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότεροι οικολογικά ενημερωμένοι και ευαισθητοποιημένοι αρχιτέκτονες ξαναεφαρμόζουν παρόμοιες λύσεις για πελάτες που είναι σε θέση να κατανοήσουν και να εκτιμήσουν την ποιοτική διαφορά. Μπορείτε να ανακατασκευάσετε κάτι παρόμοιο για ένα νότιο παράθυρό σας; Δοκιμάστε να ρυθμίσετε και το ύψος της τέντας σας ανάλογα!
για περισσότερα: αρχές βιοκλιματικής αρχιτεκτονικής στο http://www.geocities.com/ResearchTriangle/Facility/8776/indice_E.html και το θαυμάσιο βιβλίο «το οικολογικό σπίτι» του Κ.Τσίπιρα


θερμοανακλαστικό χρώμα:

Φυσικά όπως μπορείτε να δείτε μέχρι και σήμερα στα περισσότερα παραδοσιακά Ελληνικά σπίτια, το χρώμα παραμένει λευκό! Αυτό συναντάται κυρίως στα ηλιόλουστα νησιά και χρησιμοποιείται για να ελαχιστοποιήσει την ζέστη απ' τον ήλιο. Επίσης ο ασβέστης που χρησιμοποιείται ειδικά στα νησιά του Αιγαίου για λεύκανση των τοίχων διαθέτει και μια σειρά άλλων ευεργετικών ιδιοτήτων όπως η απολύμανση και η απορρόφηση της υγρασίας, αποτροπή εντόμων κλπ.
Αυτή η απλή και οικονομική ιδέα μπορεί να βοηθήσει κάθε κτίσμα να λιγοστέψει την θερμότητα που του προσθέτει ο ήλιος αλλά σχεδόν κανένας δεν δείχνει να ενδιαφέρεται σοβαρά. Προτιμάμε να ξοδεύουμε τα χρήματά μας στην χρήση κλιματιστικών μηχανημάτων επιβαρύνοντας την ατμόσφαιρα τόσο με την θερμότητα που παράγουν όσο και με τους χλωροφθοράνθρακες (CFC) που χρησιμοποιούν. Μεταθέτουμε το πρόβλημα λίγα μέτρα μακριά μας και νομίζουμε ότι δεν είναι πια δικό μας...
Σαν παράδειγμα, ένα λευκό αυτοκίνητο ίδιου τύπου με ένα μαύρο, σταθμευμένα στο ίδιο ηλιόλουστο σημείο μπορούν να έχουν διαφορά εσωτερικής θερμοκρασίας πάνω από 10 βαθμούς. Μπορείτε να παρατηρήσετε όταν μετά από βροχή βγει ήλιος πόσο πιο γρήγορα στεγνώνουν τα σκούρα αυτοκίνητα!
Μια παρατήρηση όσον αφορά το «λευκό» χρώμα. Η ανακλαστικότητα δεν οφείλεται μόνο στο ίδιο το λευκό χρώμα αλλά και σε επιμέρους χαρακτηριστικά εγγενή σε κάθε υλικό όπως: Εκτός από το ορατό φάσμα πόσο υπέρυθρο αντανακλά το υλικό; Το υπέρυθρο φως μεταφέρει αρκετά μεγάλα ποσά ενέργειας!. Αόρατο στο γυμνό μάτι αποκαλύπτει την ύπαρξή του στην υπέρυθρη φωτογράφηση και όπως ξέρει όποιος έχει ασχοληθεί με αυτήν, τα πράγματα γύρω μας, τόσο τα φυσικά αντικείμενα όσο και οι τεχνητές κατασκευές, έχουν διαφορετική όψη στο υπέρυθρο φάσμα.

δίκτυο ύδρευσης:

Το πρώτο γνωστό δίκτυο ύδρευσης και αποχέτευσης για ολόκληρη πόλη το συναντάμε στην Κνωσό. Οι ανασκαφές του 'Αρθουρ Έβανς στις αρχές του αιώνα έφεραν στο φως ένα εντυπωσιακό σύστημα ύδρευσης. Το νερό μεταφερόταν μέσα σε πήλινες σωλήνες από αρκετά μακριά απ' τις περιοχές Κουναβων και Αρχανών στο υδραγωγείο της πόλης και από εκεί διανεμόταν στα σπίτια. Τα σπίτια ήταν ξύλινα, πέτρινα και μαρμάρινα και μερικά απ' αυτά με τρεις, λιγότερα με τέσσερις αλλά και λίγα, όπως το παλάτι, με πέντε ορόφους. Κάποια δημόσια κτήρια, μάλλον αποθήκες τροφίμων, είχαν επενδυμένους τοίχους με κεραμικά πλακάκια παρόμοια με τα σημερινά.

σχέδιο αρχαίων σωλήνων και ενώσεων:


Υδραυλικά στο παλάτι της Κνωσού στην Κρήτη από την Πρώτη ΜεσοΜινωική περίοδο περίπου 2000 π.Χ. Τα τμήματα (πήλινων σωλήνων) από ψημένο πηλό είχαν κατασκευαστεί με τρόπο που να εγκαθιστώνται εύκολα. Αλληλοεπικάλυψη των άκρων των σωλήνων χρησιμοποιούταν για ομαλές ενώσεις, εξασφαλίζοντας ελεύθερη ροή του νερού και ελάχιστο στροβιλισμό. Πριονωτή διαμόρφωση των ενώσεων διατηρούσε την ένωση σίγουρη. Έτσι όπως είναι δεν λέει και πολλά, αλλά βλέπουμε κατασκευή πήλινων σωλήνων με κατάλληλα διαμορφωμένα άκρα που επέτρεπαν συνδέσεις με μέγιστη ασφάλεια αλλά και βέλτιστη ροή. Είναι προφανές ότι για τέτοια ακρίβεια συνδέσεων θα χρησιμοποιούσαν καλούπι στις κατασκευές που θα εξασφάλιζε τόσο ομοιογένεια και τυποποίηση σωλήνων όσο και ταχύτητα παραγωγής. Το σχήμα δείχνει να έχει μπει πηλός για σφράγισμα της ένωσης όχι μόνο εξωτερικά αλλά και εσωτερικά. Τουλάχιστον ενδιαφέρον!


'Αλλο ενδιαφέρον σημείο που έγινε γνωστό μόνο μετά από την σύγχρονη επανεφεύρεσή του, είναι σημεία του συστήματος υδρεύσεως σχεδιασμένα έτσι που με στροβιλισμό λόγω ροής μέσα από σπειροειδούς σχήματος σωληνώσεις να ανεβάζουν την πίεση ή την ταχύτητα του νερού ανάλογα με την ανάγκη σε κάθε σημείο. Απλός τρόπος καθαρισμού ήταν τα ενδιάμεσα φρεάτια συντήρησης του δικτύου όπου έπεφτε η πίεση του νερού και μπορούσαν να επιπλεύσουν ή να βυθιστούν οι όποιες ακαθαρσίες πριν το νερό συνεχίσει την πορεία του.
Ο Αυστριακός αινιγματικός επιστήμονας Βίκτωρ Σαουμπέργκερ στις αρχές του 20ού αιώνα ασχολήθηκε αρκετά με τις δυνάμεις του νερού και τις ιδιότητές του με φημολογούμενα εντυπωσιακά αποτελέσματα αλλά η δουλειά του εξαφανίστηκε μετά τον 2o παγκόσμιο πόλεμο και τα ίχνη του χάνονται στις ΗΠΑ το '50.

δίκτυο αποχέτευσης:

Στην Κνωσό συναντάμε για πρώτη φορά η χρήση σιφωνίου στην αποχέτευση. Η ποιότητα ζωής και προφανώς η γνώση κανόνων υγιεινής μέσα στο σπίτι δεν μπορούσε να συμβιβαστεί με ανεπιθύμητες οσμές απ' το δίκτυο αποχέτευσης. Το ξανασυναντάμε και στην Θήρα με οργανωμένο αποχετευτικό δίκτυο.
Πανάρχαιο δίκτυο αποχέτευσης αναφέρεται στον πολιτισμό των Αζτέκων όπου τα ανθρώπινα περιττώματα συλλέγονταν και χρησιμοποιούνταν για λίπασμα, τα δε ούρα στην παρασκευή βαφών (?), αλατιού... Η πόλη του Τενοκτιτλάν εθεωρείτο καθαρότατη και χίλια άτομα κάθε ημέρα καθάριζαν τους δρόμους της και μόνο.
Εξαιρετικές πληροφορίες με εκτενή βιβλιογραφία βρίσκονται στο http://northcoast.com/~spdtom/a-med.html.
Χρειάζεται να φτάσουμε στα 1589, όταν το αποχωρητήριο με καζανάκι και βόθρο φέρνει με την βοήθεια του Τζ. Χάρινκτον «σύγχρονες ανέσεις» στην πολιτισμένη πια Αγγλία. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι το διάσημο για τον πλούτο του παλάτι των Βερσαλλιών δεν είχε αποχέτευση.


ενδοδαπέδια θέρμανση:

παλάτι Κνωσού
'Αλλο στοιχείο που αποδεικνύει την εξελικτική ανωτερότητα της Κνωσού σε σχέση με τα υπόλοιπα γνωστά κτίσματα της εποχής εκείνης είναι ο τρόπος θέρμανσης κάποιων δωματίων του παλατιού. Υπήρχαν κάτω από το δάπεδο σωλήνες μέσα από τις οποίες πέρναγε ζεστό νερό θερμαίνοντας όλο τον χώρο.
Ο Μ.Τρίβαλντ στην Σουηδία το 1716 ξαναδίνει μια νέα πνοή στην χρήση της ενδοδαπέδιας θέρμανσης κι έτσι αρκετοί χώροι ιδιωτικοί και δημόσιοι θερμαίνονται με αυτό τον τρόπο σήμερα. Στην Ολλανδία χρησιμοποιείται μέχρι και σε κάποιες γέφυρες για να λιώνει τον πάγο τον χειμώνα αλλά και να ψύχει την άσφαλτο το καλοκαίρι!

Την εποχή της ακμής της υπολογίζεται ότι η Κνωσός είχε σχεδόν 100.000 κατοίκους. Σε μια τοιχογραφία παρατηρούμε λευκό αξιωματικό και μαύρους «μισθοφόρους», πράγμα μας που δίνει στοιχεία για την ισχύ της και την επιρροή της στο τότε ευρύτερο περιβάλλον της.

Και μετά απ' τις επιρροές της Αρχιτεκτονικής επιστήμης στον πολύ κόσμο ας δούμε τι μπορούσε να κάνει για τους λίγους!



κατασκευή θόλου:

Είσοδος θολωτού τάφου Ατρέως
Αν πάμε στις Μυκήνες θα δούμε τον περίφημο «Θησαυρό του Ατρέα», μια θολωτή κατασκευή ενός πολιτισμού που ήκμασε από το 1600 μέχρι το 1200 π.Χ. Η θολωτή αυτή κατασκευή που χρησιμοποιήθηκε σαν τάφος έχει 14.6 μέτρα διάμετρο και 13.4 μέτρα ύψος. Είναι κατασκευασμένη από προσεκτικά κομμένες πέτρες που δεν συνδέονται μεταξύ τους με κανένα συνδετικό υλικό. Οι 33 σειρές από κομμένες πέτρες, κρατιούνται στην θέση τους απ' την βαρύτητα και από την πίεση που ασκεί ο λόφος χώματος που βρίσκεται από πάνω τους. Αν δηλαδή κάποιος αφαιρούσε το χώμα του λόφου είναι πολύ πιθανόν η κατασκευή να κατέρρεε! Η κατασκευαστική δυσκολία που παρουσιάζει μία τέτοια κατασκευή την κάνει ιδιαίτερα σπάνια.
Στην είσοδό της υπάρχει πάνω απ' την πόρτα του θολωτού τάφου, κατάλληλα επεξεργασμένος ογκόλιθος 122 τόνων. Πάνω απ' αυτόν υπάρχει κενό ανακουφιστικό τρίγωνο που προφυλάσσει έξυπνα την πόρτα απ' το υπερβολικό φορτίο, κατανέμοντας το βάρος της οροφής στα πλάγια. Οι γνώσεις που απαιτεί η κατασκευή ενός μνημείου τέτοιου μεγέθους και μάλιστα συνδυασμένες με τα υλικά και τον τρόπο σύνδεσής τους προκαλούν τουλάχιστον σεβασμό για τους αρχιτέκτονες που σχεδίασαν και υλοποίησαν μία τέτοια κατασκευή.


Κυκλοφορεί συχνά η λανθασμένη αντίληψη ότι το τόξο, η αψίδα, η καμάρα και ο θόλος αποτελούν ρωμαϊκή εφεύρεση. Αυτό μοιάζει σχεδόν σωστό αν παραμείνουμε στην επιφάνεια της ιστορίας αλλά και της γης! Οι Έλληνες χρησιμοποιούσαν κυκλικές κατασκευές χωρίς κανένα πρόβλημα τουλάχιστον απ' την Μυκηναϊκή περίοδο αλλά αποκλειστικά για κατασκευές εντός της γης, αφιερωμένες είτε σε χθόνιους θεούς είτε σε ότι ήταν σχετικό με τον θάνατο. Τις βρίσκουμε σε τάφους, νεκρομαντεία κλπ.όπως οι τάφοι της Βεργίνας, της Πύλου κ.α. Στην επιφάνεια σε ότι ήταν σχετικό με την ζωή χρησιμοποιούταν ευθύγραμμες κατασκευές. Μικτού τύπου κατασκευές χρησιμοποιούταν για θεούς που είχαν σχέση τόσο με την ζωή όσο και με τον θάνατο. Οι Ρωμαίοι έβγαλαν στην επιφάνεια αυτές τις κυκλικές κατασκευές και τις χρησιμοποίησαν κατά κόρον, όταν ουσιαστικά κατάργησαν τις χθόνιες λατρείες.
Οι διαστάσεις του «Θησαυρού του Ατρέα» ξεπεράστηκαν από αντίστοιχη κυκλική κατασκευή στο γνωστό Πάνθεον της Ρώμης κατασκευασμένο απ' τον Απολλόδωρο τον Δαμασκηνό, 1350 χρόνια αργότερα...! Η κορυφη του θόλου όμως στο Πάνθεον είναι άνοιγμα εξαερισμού και φωτισμού αποφεύγοντας το δυσκολώτερο κατασκευαστικό κομάτι του θόλου. Και φυσικά στην κατασκευή του υπήρχε ήδη διαθέσιμο σαν δομικό συνδετικό υλικό το τσιμέντο.


τοξωτή πύλη Παλαιομάνινας :


Στην Παλαιομάνινα Αιτωλοακαρνανίας, σχεδόν 55 χιλιόμετρα απ' την πόλη του Αστακού, σώζεται τμήμα αρχαίων τειχών με την αρχαιότερη γνωστή τοξωτή πύλη. Η ηλικία της υπολογίζεται περίπου 5.000 ετών και αποτελεί τμήμα των τειχών πόλης με περίμετρο σχεδόν 5 χιλιομέτρων. Η αρχαία πόλη είχε δύο ακροπόλεις, αρκετούς πύργους και σώζεται τμήμα του λιθόστρωτου δρόμου που συνέδεε την πόλη με τον Αχελώο.
Απ' ότι καταλαβαίνετε είναι προφανές ότι η "ρωμαική αψίδα" προϋπήρχε των Ρωμαίων. Και φυσικά δεν υπάρχει μόνο αυτή η τοξωτή πύλη σαν απόδειξη, αλλά και οι Μυκηναϊκές τοξωτές γέφυρες...


ΠΗΓΗ: ΚΟΡΗ ΤΗΣ ΑΡΤΕΜΙΔΟΣ

19 Σεπτεμβρίου 2008

“The King” -Τί υπέροχο Χριστιανικό έργο !!!!

Φίλοι καί φίλες,
Στην αρχή το πέρασα γιά ψυχανώμαλο δημιούργημα παρανοϊκών υποκουλτουριάρηδων παραγωγού και σκηνοθέτη. [Αμερικάνων, τί άλλο ;]
Ύστερα μπήκαν στη μέση σκηνές σε ευαγγελική - ίσως newborn - εκκλησία, ξέρετε, απ' αυτές πού παίζουν ρόκ και χτυπάνε παλαμάκια, με τον παπά σε στύλ κονφερασιέ να βγάζη στη σκηνή τις "μαρτυρίες" των πιστών και σε κάθε πρόταση να αρχίζη και να τελειώνη λιγωμένος - κατασυγκινημένος με το "Jesus"....
"Άσε, να κάτσω να το δώ" είπα, προπαγάνδα τού προέδρου της χώρας, εύκολος προσηλυτισμός από το ιδιωτικό του τηλεοπτικό κανάλι...γιά να δούμε τι θεάματα προσφέρει στούς υπηκόους του....
Καί γιά να ξηγιόμαστε...μόνον θεάματα, διότι τον "άρτο" τον τρώει όλον μόνος του.
Ούτε γιά αντίδωρα δεν αφήνει στο ποίμνιο (!)
Καίτοι ο ίδιος (ιδρυτικό εν Μαδαγασκάρη) μέλος αυτής της - πώς την είπαμε - "ευαγγελικής - ίσως newborn - εκκλησίας", ναί, ναί, ναί.....
Γιά όσους εξ Υμών δεν "μπήκανε" - δεν εννόησαν - άς τα κάνω λιανά.
Το έργο άρχισε σήμερα 18.9.08 κατά τις έντεκα καί μόλις τελείωσε, μεσάνυχτα και κάτι, στο κανάλι MBS (Malagasy Broadcast System), πού είναι το προσωπικό κανάλι τού προέδρου.
Έσπευσα να γράψω την υπόθεση στο συνημμένο, ούτως ώστε όσοι εκ των παραληπτών = Χριστιανοί να μην σκανδαλισθούν και μοι επιτεθώσι βιαίως, [δεν τη σηκώνω τη δογματική βία - τη μπούχτισα από το δημοτικό], αλλά να μήν ανοίξουν κάν το word [κανείς δεν θα το κάνη γιατί οι χριστιανοί είναι πάντοτε μαζόχες...]
Καλή ανάγνωση σε όλους (όσους θέλουν)
Με ανοιχτόκαρδη διάθεση από Μαδαγασκάρη (ώρα 5.30 το πρωί - πού να μού κολλήση ύπνος!)
Ζείρων


Αμερικάνικη παραγωγή της φτήνειας με άγνωστους ηθοποιούς. Μόνη εξαίρεση ο πενηντάρης πού παίζει τον παπά newborn Christian, πού συνήθως κάνει τον σερίφη με τα τσιγκελωτά μουστάκια σε παρόμοιες μπουρδοπαραγωγές.

ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ

[Όσο γίνεται πιό αναλυτική]

Ένα Αμερικανάκι, ο πρωταγωνιστής, απολύεται από τις τάξεις τού ναυτικού. Παίρνει το μπογαλάκι του και αφήνει γειά στο αντιτορπιλικό πού είχε υπηρετήσει. Πρώτη του δουλειά να αγοράση ένα φτηνό αυτοκίνητο. Μιά Mercury μοντέλλο 1969.

Δρόμο παίρνει, δρόμο αφήνει, φτάνει σε μιά πόλη – ποτέ δεν δίνουν όνομα οι Αμερικάνοι γιά να μην παίρνουμε με κακό μάτι τούς κατοίκους – όπου νοικιάζει μιά φτηνή γκαρσονιέρα της κακιάς ώρας.

Κάπου εκεί κοντά μένει ο πάστορας (προσοχή μήν αναγραμματίσουμε το «α» σε «ου» και εκτεθούμε), δηλαδή ο παπάς με το ετοιματζίδικο μπέζ κοστουμάκι , μή φανταστήτε κανένα ρασοφόρο καί κάνετε λάθος συνειρμούς!

Ο πάστορας έχει έναν γιό χριστιανοροκά 17 χρονών και μία κόρη δεκαέξι (παρθένα)

Ο απολυθείς ναύτης ζαχαρώνει την παρθένα.

Την Κυριακή στην εκκλησία ο γιός τού παπά παίζει στην ηλεκτρική κιθάρα Christian hard rock, τραγουδάει με μελιστάλακτη φωνή μελιστάλακτους στίχους, σε στύλ

Jesus, you live in our heart

Jesus, you live in our soul

Jesus, you are our father

We all love you, oh Jesus!!!!

Το εκκλησίασμα εκστασιάζεται, χτυπάει παλαμάκια, κουνιέται δεξιά αριστερά με μάτια βουρκωμένα από.....(από τί – αλήθεια - ;) κι ένα χαμόγελο σαν τού Κλίντον όταν η Μόνικα, πιστή στο καθήκον, τού έλυνε τα κουμπιά τού παντελονιού... πού λέτε... τι να λέμε τώρα...άσ’τα καλύτερα, οπότε νά’σου ξεμπουκάρει....

«Ποιός ; Ο Ζορρό ;»

Όχι, ρε παιδιά, ο πάστορας – κονφερασιέ – με το μπέζ κοστουμάκι.

Κάνει το νουμεράκι του, αναλύει γιατί πρέπει να έχη ο κόσμος πίστη στο θεό, αφού ο θεός έφτιαξε τα λουλουδάκια να τρώνε οι μέλισσες και να μας δίνουν μέλι, τα σκουληκάκια να τρώνε οι γαρίδες κι έμείς να τις τρώμε σαγανάκι με φέτα και φρέσκια ντομάτα, τον μαιντανό να τον τρώη ο παπαγάλος και να γαμοσταυρίζη τον Μεγάλο Κωσταντίνο από το λόξυγγα καί, γενικώς, πού λέτε....τί να πήτε τώρα....τα είπε όλα εκείνος ο πάστωρ με το τσιγκελωτό μουστάκι...

Μετά τήν απόλυση (αντίδωρα δεν είδαμε, όμως απ’ ότι ξέρω συνήθως σερβίρεται τσάι με βουτηματάκια) ο πρώην ναύτης πρωταγωνιστής μπαίνει στό αμάξι του και παίρνει από πίσω το 4Χ4 αυτοκίνητο (όχι παίζουμε..!) τού παπά πού έχει και την οικογένεια μέσα.

Ο παπάς τον παίρνει πρέφα από το καθρεφτάκι, σταματάει καί κατεβαίνει.

«Τί θέλετε κύριε ; Γιαί μας παρακολουθείτε ;» τον ρωτάει συνοφρυωμένος με το τσιγκελωτό μουστάκι σε απειλητική ετοιμότητα, σαν τον Ομέρ Βρυώνη.

«Όχι, όχι, κύριε» ψελλίζει ο νέος. «Νά εγώ μόλις απολύθηκα και μόλις ήρθα στην πόλη σας, μένω εδώ λίγο παρακάτω, καί....»

«Καί...τί ;» τον κατακεραυνώνει ο πάστωρ

«Νά...την μητέρα μου την έλεγαν Γιολάντα» ξεφουρνίζει κομπιάζοντας ο νέος, λές και ντρεπότανε σάν να ήθελε να πή «παναγία» ή «μαντουβάλα» ή «παναγία μαντουβάλα», το ίδιο κάνει, δε βαρυέσαι !

Ο πάστωρ άλλαξε στη στιγμή ύφος και στάση, λές και του είπε ο Ντα Βίντσι ότι τον έπαιρνε βοηθό, ή ο Μπούς ότι τον έστελνε αρχιστράτηγο στο Ιράκ.

«Έλα να σού συστήσω την οικογένειά μου» τού είπε παίρνοντάς τον από το χέρι, οδηγώντας τον στο 4Χ4.

«Από δώ η γυναίκα μου Σάρα» (τί περίεργο, οι μισές Αμερικάνες νά’ναι συνονόματες με τη γυναίκα τού εβραίου εθνοπατριάρχη), «ο γιός μου Μπόμπ και η κόρη μου Μάλορυ»

«Χαίρω πολύ» είπε ο νέος

«Καί τώρα γειά χαρά» είπε ο παπάς ανοίγοντας την πόρτα και στρογγυλοκαθιζούμενος (μωρέ μπράβο ευγένεια ο πάπαρδος!)

Μόλις γύρισε ο νέος να πάη πρός το αυτοκίνητό του ο παπάς απευθυνόμενος πρός όλα τα μέλη της οικογένειάς έβγαλε το φιρμάνι «Σας απαγορεύω να ξαναμιλήσετε με αυτόν τον άνθρωπο»

Έλα όμως πού «αυτός ο άνθρωπος» είχε βάλει στο μυαλό του να ξελογιάση την παρθένα..

Στήθηκε έξω από το σχολείο της με τη σαραβαλοκουρσάρα του «έλα, καλέ, να σε πάω βόλτα» «Μπά, μπά, ο μπαμπάς» «Καλέ τι λές τώρα, μιά βολτίτσα, ίσα ίσα να σού αγοράσω γλυφιτζούρι» «Όχι, όχι, δεν κάνει» «Καλά έλα να σε κεράσω κόκα κόλα», οπότε η νεαρά, στο άκουσμα της μαγικής λέξης, ενέδωσε, την επόμενη ξανα-ενέδωσε, την τρίτη ο ναύτης την πήγε σε κάποια εξοχή με φρέσκο παχουλό γρασίδι και της πήρε ό,τι πολυτιμώτερο είχε.

«Τώρα, ύστερα από αυτό πού σού’κανα, εξακολουθείς να με αγαπάς;» ρώτησε ο μ... σαν μ...το κοριτσάκι

Το μικρό τον κοίταξε στα μάτια με αφοσίωση, όπως η Δαλιδά τον Σαμψών, (γιά να μην ξεφεύγουμε από τις βιβλικές παρομοιώσεις) και τού’σκασε ένα ρουφηχτό φιλί γιά απάντηση

Ύστερα από κανα δυό «γρασιδάτα» η κόρη, μοντέρνα Ιουλιέττα, έκρινε ότι το γκαζόν παραήταν δροσερό καί, φοβούμενη μήπως αρπάξη τίποτα μητρικά ή κάτι παρόμοιο, άνοιξε την πόρτα τού πατρικού σπιτιού κι’ έβαλε μέσα τον Ρωμαίο της αργά τη νύχτα.

Μιά, δυό, τρείς, τρίτη και φαρμακερή πού λένε, τούς παίρνει μάτι από το παράθυρο ο Μπόμπ, το χριστιανοροκάκι αδερφάκι, την ώρα πού φιλιόντουσαν στο κατευόδιο το χάραμα. Την ίδια μέρα κι’όλας παίρνει το 4Χ4 τού μπαμπά καί πάει επίσκεψη στη γκαρσονιέρα τού πρώην ναύτη.

«Ν’ αφήσης ήσυχη την αδερφή μου, γιατί θα τα πώ όλα στον μπαμπά» λέει το βουτυρο-ροκόπαιδο

Όπότε ο πρώην ναύτης τί κάνει;

Βουτάει ένα μαχαίρι από το τραπέζι καί το μπήγει στην κοιλιά τού παρ’ ολίγον κουνιάδου του, δίνοντάς του την ευκαιρία να πάη να περάση τούς τσαμπουκάδες του στον κάτω κόσμο – ψέμματα – στον απάνω, πού ζεί ο μπάτλερ (οικονόμος ελληνιστί) τού father Jesus του, τί να λέμε ονόματα τώρα, ξεύρετε, αυτός πού ξεσκαρτάρει ποιός πάει στην Κόλαψη καί ποιός στον Παράβραστο...

Στη συνέχεια τυλίγει το πτώμα στην πλαστική κουρτίνα τού μπάνιου, το φορτώνει στο 4Χ4 τού παπά, κάθεται στο τιμόνι και πάει στην εξοχή όπου το πετάει σε κάποια λιμνούλα, (νάχουν οι πέστροφες και τα χρυσόψαρα κάτι να μασουλήσουν), επιστρέφει το 4Χ4 στην αυλή τού σπιτιού τού παπά και γυρίζει σπίτι του πεινασμένος ύστερα από τέτοιον κάματο,το καυμένο το παιδί (!) να επιπέση σε κανα- δυό χάμπουργκερς κι’ άλλες τόσες μπύρες!

Μετά από κανα-δυό μέρες ο πάστωρ με το τσιγκελωτό μουστάκι δηλώνει εξαφάνιση τού παστορόπαιδου (προσέξτε πάλι μη μπλέξουμε το «α» με το «ου» και παρεξηγηθούμε) στην αστυνομία.

Η σερίφισα αστυνομικίνα υπηρεσίας υποβάλλει τις συνήθεις ερωτήσεις «μήπως είχε τάσεις νευρασθένειας – μήπως μαστουρωνότανε – μήπως τρυπιότανε το παιδί...» της είπανε «όχι» τα μάζεψε κι’ έφυγε, όλα καλά, τό τέλειο έγκλημα, έτσι γιά να παίρνουνε μαθήματα όλα τα ανα την υφήλιο επίδοξα ανθρωποκτόνα τσογλάνια.

Ύστερα από λίγον καιρό, μιά μέρα στο χαμπουργκεράδικο, αναμεταξύ τηγανιτών μεταλλαγμένων κοτόπουλων, μαγιονέζας πολυαιθυλαινίου, χεστάπ από ακρυλικές ντομάτες και πέπσυ ρόχας λάϊτ, η Ιουλιέττα σκάει το παραμύθι στον Ρωμαίο της.

«Είμαι έγκυος»

Λιγώνεται ο επίδοξος μπαμπάς και της φιλάει τα χέρια.

Ύστερα τί κάνει ;

Κρατηθείτε, αναγνώστες! Πάρετε και καμμιά ασπιρίνη καλού κακού!

Την παίρνει και την πάει στη λιμνούλα...

«Εδώ πέταξα το πτώμα τού αδερφού σου μετά πού τον μαχαίρωσα» της λέει. «Γιά σένα το έκανα...γιά μάς...γιά τον έρωτά μας πού πήγε να τον διαλύση αυτός ο ηλίθιος!»

Η κοπέλλα τού πιάνει το χέρι με συγκατάβαση – πού δάκρυα, πού ξέσπασμα, πού σπαραγμός γιά το θάνατο τού αδερφού, πού βδελυγμία κι’ αποστροφή γιά τον φονηά....τίποτα από όλα αυτά, μπαίνει στο αυτοκίνητο και γυρίζουν πίσω σαν να μήν συνέβη τίποτα!

Ύστερα από λίγες μέρες η κοπέλλα τον παίρνει κι επιστρέφουν στη λίμνη όπου λένε μία προσευχή γιά ανάπαυση της ψυχής τού αδικοσφαγμένου. Εκεί τον ρωτάει «αγάπη μου, μήπως μετάνοιωσες πού έσφαξες τον αδερφούλη μου;»

«Ναί, μετάνοιωσα, αγάπη μου» λέει το καθήκι

«Σ’ αγαπώ» τού λέει και τού σκάει ένα φιλί.

Λίγες μέρες αργότερα ο παπάς πάει στο σπίτι τού δράστη. Τον παίρνει και πάνε σπίτι του. Ανοίγει την πόρτα τού γκαράζ και βγάζει ένα μοντέρνο τόξο ακριβείας

«Έλα να σε μάθω τοξοβολία πού ήτανε το χόμπυ τού γιού μου» τού λέει...

Μετά τον καλεί γιά φαγητό στο σπίτι...

Ύστερα από λίγες μέρες τον κάνει σώγαμπρο.

Περνάει ο μάγκας ο σκηνοθέτης πλάνα στο σαλόνι με το μπαμπά, τη μαμά, την γκαστρωμένη Ιουλιέττα και τον δολοφόνο σώγαμπρο να βλέπουν τηλεόραση...δεν τρέχει τίποτα, λέει...

Καί κάποια Κυριακή, σε έκρηξη ανωμολόγητης ενώπιον τού εκκλησιάσματος, της γυναίκας του και της κόρης του, εξομολόγησης, ο τραγικός τσιγκελομουστακοφόρος παπάς, τί ανακοινώνει;

Ότι όταν ήταν νέος, πρίν τον σημερινό του γάμο, είχε αποπλανήσει μία γυναίκα, της έκανε ένα παιδί και την κοπάνησε. Καί καρπός αυτής της ένωσης ήτανε – είναι αυτός ο νέος πού βλέπετε μπροστά σας, αυτός ο νέος πού υπηρέτησε το ένδοξο Αμερικανικό ναυτικό, αυτός ο νέος πού έρχεται τώρα να πέση στην αγκαλιά μου....ο γιός μου!

[Εγώ ο μαλάκας θεατής συμπληρώνω...»Ρε καριόλη πάστορα όταν τον έκανες σώγαμπρο να πηδάη την κόρη σου δεν ήξερες, βρέ αρχιθεομπαίχτη, ότι ήτανε γιός σου ;»]

Το γκρό πλάν πάει στην κόρη πού δείχνει να παθαίνη ψυχικό τραλαλά όταν ανακαλύπτει εκ στόματος πατρός ότι πηδιότανε με τον ετεροθαλή αδερφό.

Ο οποίος εν πλήρει συνειδήσει ότι πηδούσε την αδερφή του όλο αυτό το διάστημα, σφίγγεται όλο στοργή στην αγκαλιά τού μπαμπά.

Τό ποίμνιο (ΜΑ ΤΙ ΠΟΙΜΝΙΟ!!!) κλαίει από συγκίνηση και χειροκροτεί (τό άμοιρο!!!!)

Η μαμά Σάρα βγαίνει στο δρόμο σαν τρελλή, παρα λίγο να την πατήσουν τα διερχόμενα αυτοκίνητα.

Ο πάστορας εγκαταλείπει την συζυγική παστάδα (γιατί άραγε;;;) και πιάνει δωμάτιο σε ξενοδοχείο.

Η γκαστρωμένη Ιουλιέττα ψού, ψού, ψού, εξομολογείται τα καθέκαστα γιά την αιμομικτική εγκυμοσύνη της και το σφάξιμο τού αδερφού στη μαμα Σάρα.

Ο πρωταγωνιστής δολοφόνος τις βλέπει από το παράθυρο της κρεββατοκάμαρας πού τα λένε στην αυλή και την ψυλλιάζεται.

Προτελευταία σκηνή : Στό διπλό κρεββάτι τού σπιτιού ο δολοφόνος εναποθέτει το πτώμα της Ιουλιέττας του δίπλα από το πτώμα της μητέρας της (ο σκηνοθέτης δεν καταδέχεται να μάς πή τίνι τρόπω – διά ποίου μέσου διέπραξε ο ενσυνείδητος αιμομίκτης το δεύτερο διπλό φονικό) Στη συνέχεια περιχύνει τα δωμάτια με βενζίνη καί βάζει φωτιά γιά να εξαφανίση κάθε ίχνος και υποψία...

Τελευταία σκηνή : Επισκέπτεται τον παπά στο ξενοδοχείο και τι τού λέει ;

«Father, I decided to reconcile with God»

«Μπαμπά, αποφάσισα να συμφιλιωθώ με τον Θεό»

Σημείωση συγγραφέα : «Ποιό Θεό, βρέ πούστη ;»

2η >> >> Όποιος αναγνώστης θέλει να ανοίξη διάλογο, παραθέτων τις απόψεις του αναφορικώς με τα συμπεράσματα – ηθικά διδάγματα αυτού τού βασισμένου στην εξωφρενική – σχιζοφρενική θρησκεία της μετάνοιας εξαμβλωματικού φίλμ, είναι ευπρόσδεκτος...Τις απόψεις του θα διακινήσω εν είδει forum πρός όλους τούς αποδέκτες, καθώς και τις ανταπαντήσεις

Μαδαγασκάρη 18.09.08

Ζείρων

Vassilis@kouvaros.com

16 Σεπτεμβρίου 2008

Άθως : το Ελληνικόν Όρος και η «Αγία» Πολυεθνική Βατοπεδίου...

Η διαβόητη Μονή Βατοπεδίου, που ανήκει στο «Αγιον Όρος»- το επονομαζόμενον από αρχαιοτάτων χρόνων ως Άθως- το βεβήλωσε με τις εγκληματικές της πράξεις.

Άθως : το Ελληνικόν Όρος

Σύμφωνα με την Ελληνική Αρχαιολογία ο Άθως ή Αθων ονομάσθη υπό του Γίγαντος ή από τινός Αθου υιού του Ποσειδώνος και της Ροδόπης . Κατά μίαν εκδοχήν στον Άθωνα ή στην Δωδώνη εξήλθεν ο Δευκαλίων μετά τον κατακλυσμόν και τον εννεαήμερον πλουν στα ύδατα. Το όνομα Άθως εδόθη από τον Αθώον , επειδή είχον το άγαλμα αυτού επί της κορυφής. Στον Αθω υπήρχε περικαλλής ναός της Αρέμιδος και επειδή η θεά ήτο παρθένος υπήρχε τότε το άβατον των ανδρών στην περιοχή. Μετά την εισβολή του Χριστιανισμού, οι βέβηλοι χριστιανο-ταλεμπάν έκτισαν επί των αρχαίων Ελληνικών ναών τους Ιουδαιοχριστιανικούς. Επειδή μισούσαν την γυναίκα και την θεωρούσαν μολυσμένο είδος, καθιέρωσαν το άβατο των γυναικών, το οποίον ισχύει ως σήμερον.

Οι Βέβηλοι Ιουδαιοχριστιανοί

Από της εισβολής του Ιουδαιοχριστιανισμού στον Αθω, επί της κορυφής του έστησαν τον φιλοχρήματο Μαμμωνά, τον δε Αθώον έρριψαν στα καμίνια για να τον κάνουν ασβέστη και να χτίσουν τα μοναστήρια που υμνούν την Σιών , τον ξένο επουράνιο θεό τους Γιαχβέ , και τον εκπρόσωπο του επί της Γης Μαμμωνά. Αλλά εδώ θα επικαλεσθούμε την βοήθεια της Τιτανίδος Μνημοσύνης, κόρης του Διός και της Ευρυνόμης, η οποία εγέννησε τις Μούσες, για να μας μεταφέρει στις αρχές της δεκαετίας του 90’.

Τα Σενάρια της Νέας Τάξης

Τότε είχα διαβάσει σε μελέτη που αφορούσε τις μελλοντικές δυσοίωνες εξελίξεις στα Βαλκάνια, ότι τα σχέδια της Νέας Τάξης προέβλεπαν: α/ την επαναχάραξη των συνόρων της Βαλκανικής(ήδη συνετελέσθη η πρώτη φάση και συνεχίζεται) , β/ τον ακρωτηριασμό της Ελλάδος (βρίσκεται εν εξελίξει με το Σκοπιανό, Κυπριακό , νησιά Αιγαίου), και γ/ την μεταβίβαση της Εκκλησιαστικής(Ελληνικής ) περιουσίας σε Εβραίους μεγαλο-κεφαλαιούχους(ήδη συντελείται κι’ αυτή) . [ Υπάρχουν σενάρια διαμελισμού και της Τουρκίας : 1/στο Κουρδιστάν, 2/ Κράτος της Αγκύρας 3/ στην Ιωνία. Η Κωνσταντινούπολη προβλέπεται ανεξάρτητη πόλη]

Τότε επωλούντο μόνον μικροτεμάχια γης σε ξένους σε διάφορα μαγευτικά μέρη της Ελλάδος (Μάνη, Μεσσηνία, Κρήτη, Νησιά, Χαλκιδική κ.α) αλλά δεν είχε αρχίσει ακόμη η μαζική μεταβίβαση μεγάλων τεμαχίων γης , διότι ο μεγαλύτερος κάτοχος γης στην Ελλάδα είναι-ως γνωστόν - η Εκκλησία και το Κράτος. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη πούλησε τις βραχονησίδες , αλλά δεν προχώρησε σε μαζικές πωλήσεις γης. Μια προσπάθεια εξαγοράς από Ισραηλινό της νησίδος Πάτροκλος στην Ανάβυσσο ματαιώθηκε μετά από το σκάνδαλο που δημιουργήθηκε . Την ίδια τύχη είχε και η προσπάθεια δημιουργίας τεχνητής νησίδος στον κόλπο του Μαραθώνος από πολυεθνική , εξ αιτίας της αντιδράσεως του τοπικού πληθυσμού.

Η ‘Μηχανή’ της Αγίας Πολυεθνικής Βατοπεδίου

Επειδή η διάθεση κρατικής γης στους ξένους θα ξεσήκωνε την αντίδραση της κοινής γνώμης, στήθηκε η ‘μηχανή’ διεκπεραιώσεως της ¨μπίζνας του αιώνος¨ στην «Αγία Πολυεθνική του Βατοπεδίου». Το κράτος ήτο αρρωγός και αβανταδόρος. Και είναι πράγματι πολυεθνική διότι εκεί συχνάζουν πρόσωπα της διεθνούς άρχουσας τάξης (βασιλείς, αρχηγοί κρατών, πατριάρχες , πολιτικοί και επιχειρηματίες) Η Μονή αυτή έχει επίσης αναπτύξει διεθνή επιχειρηματική δραστηριότητα με παράκτιες εταιρείες , διαχειρίζεται κονδύλια από την Ε.Ε, διαθέτει πλοκάμια στο εξωτερικό κ.α . Ένας από τους σπουδαιότερους τομείς δράσεως της είναι ασφαλώς το “ real estate”.

Η Ελλάδα Ξεπουλιέται

Η χώρα μας τα τελευταία χρόνια το μόνο είδος που εξάγει είναι η γη της. Από την πώληση της οι Έλληνες διαβιούν πολυτελώς , διότι το «οικοπεδάκι » αυτό είναι πολύτιμο. [Την ίδια αγοραπωλησία έκαναν στο παρελθόν και οι Παλαιστίνιοι και βρέθηκαν πρόσφυγες στα πέρατα της οικουμένης. Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες τις οποίες αναφέρουν τα ΜΜΕ]

Συμπεράσματα:

Επίορκοι υπουργοί και κρατικοί λειτουργοί συνεργάζονται με την Πολυεθνική Βατοπεδίου και :

1/ τις μεταβίβασαν κρατική γη -που διεκδικούσε ανεπιτυχώς στο παρελθόν (με παραχαραγμένους , κάλπικους, άκυρους ή χωρίς τίτλους ιδιοκτησίας ) σε ευτελείς τιμές.

2/ προέβησαν σε ανταλλαγή της γης αυτής με κρατική γη μεγάλης εμπορικής αξίας , καρπούμενοι αμφότεροι από κοινού το κέρδος.

3/ απάλλαξαν την Εκκλησία από φόρους μεταβιβάσεως για να αυξήσουν τα κέρδη της εταιρείας.

Αυτή η ανίερη συνωμοσία ξεπουλήματος της Ελληνικής γης , δεν είναι μόνον ένα μεγάλο σκάνδαλο. Αυτή υπονομεύει και την εθνική μας ανεξαρτησία και εδαφική μας ακεραιότητα . Η μεταβίβαση της κρατικής γης-και μάλιστα περιοχών που επηρεάζουν ευπαθή οικοσυστήματα- στην Πολυεθνική Βατοπεδίου έγινε με Βυζαντινά χρυσόβουλα και Οθωμανικά φιρμάνια . Δηλαδή εμείς οι Ρωμιοί ακόμη ζούμε στην Βυζαντινή Εποχή του Μεσαίωνα και στην Τουρκοκρατία. Ως γνωστόν οι τίτλοι αυτοί το 1920 δεν εγένοντο αποδεκτοί διότι εθεωρούντο άκυροι ή παραχαραγμένοι. Όμως μετά σχεδόν 100 χρόνια αυτοί εκρίθησαν από το νέο-Βυζαντινό μας κράτος έγκυροι, γεγονός που επέτρεψε στην Πολυεθνική Βατοπεδίου με τις παραχαραγμένες βούλες και χρυσόβουλα να βάλει στο χέρι σχεδόν όλα τα φιλέτα της Ελληνικής γης . Φυσικά αυτό δεν μπορούσε να γίνει χωρίς την αγαστή συμφωνία του διεφθαρμένου Βυζαντινού μας Κράτους . Όταν οι επίμαχες εκτάσεις περιήρχοντο στην Πολυεθνική Βατοπεδίου, το επόμενο στάδιο ήτο η ανταλλαγή τους με δημόσιες εκτάσεις που προσήλκυαν το ενδιαφέρον των πολυεθνικών και των ξένων . Και οι επίορκοι υπουργοί μας ενέδιδαν για λόγους είτε κερδοσκοπικούς, είτε ψηφοθηρίας, είτε τέλος λόγω άνωθεν εντολών . Έτσι η Πολυεθνική Βατοπεδίου έβαλε στο χέρι περιοχές αφθάστου κάλλους και τεράστιας εμπορικής αξίας, τα ονομαζόμενα «φιλέτα » . Η ανταλλαγή εγένετο αντί ευτελούς τιμής για τα κρατικά φιλέτα , ενώ για την εκκλησιαστική περιουσία η τιμή ήτο δυσθεώρητη. Η αξία της ανταλλαγής αυτής φθάνει στα 100 εκατ. Ευρώ Τα χρήματα αυτά οδηγούντο σε παράκτιες εταιρείες και κανείς δεν γνωρίζει τους επίδοξους αγοραστές. Την τακτοποίηση των συμβάσεων ανελάμβανε «ειδικό συμβολαιογραφείο» , τα οποίο «πελεκούσε» και νομιμοποιούσε την μεγαλύτερη απάτη και παρανομία του αιώνος.

Έχουν το Αδίωκτον;

Κατοχυρωμένοι πίσω από :1/ το άβατον και αυτοδιοίκητο του Αγίου Όρους , 2/ την ασυλία των βουλευτών, και 3/ το σκοτεινό καθεστώς της «νόμιμης» παρανομίας των παράκτιων εταιρειών, είναι πολύ δύσκολον –αν όχι αδύνατον- η Δικαιοσύνη να εξιχνιάσει την πολύπλευρη απάτη και πολύ περισσότερο να δικάσει και καταδικάσει τους ενόχους «αγίους» και τους πολιτικούς μας , διότι οι μεν πρώτοι διαθέτουν ασυλία από το θεό και οι δεύτεροι ασυλία εκ του Συντάγματος.

Οι Εμπλεκόμενοι:

Είναι μάλλον απίθανον ο κ. Πρωθυπουργός-το οποίον έχει επαινέσει για διάφορες επιλογές του η στήλη αυτή- να μην είχε γνώση της μεγάλης επιχείρησης μεταβιβάσεως της Ελληνικής γης σε Εβραίους ή και σε άλλους κεφαλαιούχους, δεδομένου ότι είχε προειδοποιηθεί από το 2004. Εξ άλλου και ο μεγάλος αριθμός των εμπλεκομένων στην υπόθεση αυτή υπουργών και κρατικών λειτουργών της Κυβερνήσεως του, αλλά και του ΠΑΣΟΚ στο παρελθόν, δεν αφήνει πολλές αμφιβολίες ότι η επιχείρηση ήτο εν γνώσει και των δύο κομμάτων. Επίσης είναι απιθανον να μην εμπλέκεται στο σκάνδαλο αυτό και ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος, ως πνευματικός ηγέτης και συχνός επισκέπτης του Όρους. Έτσι εξηγείται η κάλυψη Βουλγαράκη και των άλλων στην Θεσσαλονίκη. Εκτιμάται ότι η Κυβέρνηση δεν θα μπορέσει να σκεπάσει το σκάνδαλο . Το πιθανότερον είναι να προχωρήσει σε πρόωρες εκλογές για να το υπερβεί , τώρα που ακόμη δεν έχει αποκαλυφθεί σε ολόκληρο το βάθος και το πλάτος του . Το σκάνδαλο αυτό είναι ένα από τα μεγαλύτερα του αιώνος , διότι στρέφεται ευθέως κατά της εδαφικής μας ακεραιότητος και της εθνικής μας ανεξαρτησίας .

Προτάσεις :

1/ Επείγον Διαχωρισμός Κράτους-Εκκλησίας

2/ Δήμευση όλων των περιουσιών των Μονών , με εξαίρεση του περιβόλου των.

3/ Επιβολή φορολογίας στην Εκκλησιαστική Περιουσία.-


του Υποστρατήγου ε. α K. Χ. Κωνσταντινίδη