Πρόσφατα κυκλοφόρησε και διανεμήθηκε σε μαθητές των Δημοτικών Σχολείων της χώρας το «Εικονογραφημένο Λεξικό Α΄,Β΄,Γ΄ Δημοτικού» με υπότιτλο «Το Πρώτο μου Λεξικό», (Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων- Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, (από ομάδα συγγραφέων, κριτών, αξιολογητών, υπευθύνων κ.ά.), Ο.Ε.Δ.Β, Αθήνα, 2007, ISBN 960-06-1975-1).
Το διεξήλθαμε προσεκτικά και διαπιστώσαμε ότι ο αριθμός των σφαλμάτων που επισημάναμε ήταν ασυνήθιστα μεγάλος.
Ενδεικτικά, παραθέτουμε ένα μέρος από τα λάθη που εμείς καταγράψαμε, πιστεύοντας ότι είναι αρκετά για να δικαιολογήσουν το δημοσίευμα αυτό.
(Με τις εντός των αγκυλών λέξεις παραπέμπουμε στα λήμματα του λεξικού από τα οποία πήραμε τις φράσεις. Με τις έντονες λέξεις υποδηλώνουμε ότι αυτές χρήζουν μεγαλύτερης προσοχής ή αντικατάστασης. Με τις έντονες και ταυτόχρονα υπογραμμισμένες λέξεις επισημαίνουμε αυτά που εμείς θεωρήσαμε ως λάθη. Με τις εντός παρενθέσεως λέξεις ή φράσεις, με πλάγια γράμματα, προτείνουμε τις, κατά τη γνώμη μας, διορθώσεις ή παραθέτουμε σχόλια και απόψεις μας).
Συντακτικά, Γραμματικά:
· [σιντί]. «Ξένη λέξη. Δεν ούτε στον ενικό ούτε αλλάζει στον πληθυντικό αριθμό». (Δεν αλλάζει ούτε στον ενικό ούτε στον πληθυντικό αριθμό).
· [εξαντλώ].«Όταν εξαντλείς κάποιον τον κουράζω πολύ». (τον κουράζεις).
· [σελ. 7].«Πριν από λίγους μήνες έκαναν ένα μωράκι. Είναι αγοράκι». (Ήταν).
· [ζέβρα]. «Η ζέβρα είναι ένα ζώο που μοιάζει με άλογο και έχει μαύρες και άσπρες ρίγες στο σώμα του». (στο σώμα της).
· [βαρύς]. «Ο Κώστας προσπάθησε να σηκώσει την Αθηνά αλλά είναι πολύ βαριά γι' αυτόν». (ήταν).
· [μπίρα]. «Η μπίρα είναι ένα ποτό με άσπρο αφρό που γίνεται από κριθάρι και πίνεται παγωμένο». (πίνεται παγωμένη).
· [ψώνια]. «Η κυρία Μαργαρίτα και η Αθηνά γύρισαν από τα μαγαζιά με τις τσάντες τους γεμάτα ψώνια». (γεμάτες).
· [καλόγερος]. «Ο καλόγερος και η καλόγρια ζουν σε μοναστήρι, μακριά από τον κόσμο και ασχολούνται με τη θρησκεία τους και στους κανόνες του μοναστηριού». (και τους κανόνες).
· [μέτρο].«Μέτρο λέμε και το όργανο για να μετράμε τις επιφάνειες». (με το οποίο).
· [άγιος]. «Οι άγιοι και οι αγίες είναι χριστιανοί που έζησαν όλη τους τη ζωή αφιερωμένη στο Θεό».
· [μεταμφιέζομαι]. «Στις Απόκριες η Αθηνά μεταμφιέστηκε πειρατής..». (Τις).
· [μίνι-μάρκετ]. «Είναι μίνι-μάρκετ και μένει ανοιχτά μέχρι αργά το βράδυ». (ανοιχτό).
· [καμπάνα]. «Όταν χτυπάει η καμπάνα, καλεί τους πιστούς στη λειτουργία ή αναγγέλει ένα χαρούμενο ή ένα λυπητερό γεγονός». (αναγγέλλει ένα χαρμόσυνο).
· «του κύριου Μιχάλη». Αλλού όμως: «του κυρίου Μιχάλη».
· «τ' αεροπλάνα» και αλλού: «τα αεροπλάνα». «κλότσησε την μπάλα» και αλλού: «κλοτσούν τη μπάλα».
· [μπάρμπας]. «Στα χωριά το θείο το φωνάζουν μπάρμπα».
· [οφθαλμίατρος]. Ο συλλαβισμός γίνεται έτσι: «ο-φθα-λμί-α-τρος». (ο-φθαλ-μί-α-τρος).
Αβλεπτήματα:
· [σελ.8]. «Μία φορά βγήκε στο δρόμο παραλίγο να την πατήσει ένα αυτοκίνητο». (και παραλίγο).
· [νοιάζομαι]. «Ο κύριος Μιχάλης.. δε νοιάζεται αν στεναχωρεί τα παιδιά με τις φωνές τους». (φωνές του).
· [περνώ]. «Α, δε θα σου περάσει αυτή το φορά». (τη φορά).
· [μπελάς]. «Ο Ίγκλι έσπασε κατά λάθος του τζάμι του κυρίου Μιχάλη». (το τζάμι).
· [σελ. 221]. Ξέρεις κράτης της Ευρωπαϊκής Ένωσης;» (κράτη ή κάποια από τα κράτη).
· [ξεριζώνω]. «Το έβγαλε από το χώμα μαζί με τις ρίζες τους». (του).
· [ξεφτίζω]. «Μην το βάλεις αυτό το παντελόνι, Αθηνά! Είπε κυρία Μαργαρίτα». (είπε η κυρία).
· [κεντρί]. «Οι μέλισσες και οι σφήκες σε τσιμπάνε με κεντρί τους». (με το κεντρί τους).
Λογικά, Επαναλήψεις, Ακυριολεξίες:
· [σύννεφο].«Τα σύννεφα είναι γκρίζα ή άσπρα και τα βλέπεις στον ουρανό πριν βρέξει». (Τα βλέπουμε και όταν βρέχει και μετά τη βροχή).
· [τενεκές]. «Τενεκέ όμως λέμε και το περιεχόμενο του δοχείου». (Ακολουθεί το παράδειγμα): «Ο θείος Τάκης έφερε δύο τενεκέδες λάδι».
· [σχολείο]. Επίσης σχολείο λέμε και τα μαθήματα που γίνονται στο σχολείο.
· [πόδι]. «Πόδι λέμε και το κάτω μέρος του ποδιού, δηλαδή το μέρος του που είναι κάτω από τον αστράγαλο και πατάει στο έδαφος». (το λέμε πέλμα, πατούσα).
· [πρόπερσι]. «Πρόπερσι το Καλοκαίρι πήγαμε στη Σπάρτη, πέρυσι πήγαμε στην Κρήτη, φέτος είναι η σειρά της Σπάρτης λοιπόν». (Μα, έχουμε πάει πρόπερσι στη Σπάρτη).
· [κουμπάρος]. «Ο κουμπάρος είναι αυτός που παντρεύει ένα ζευγάρι, δηλαδή που αλλάζει τα στέφανα στο γάμο που γίνεται στην εκκλησία ή που γίνεται μάρτυρας στον γάμο που γίνεται στο δημαρχείο». (Επαναλαμβάνεται πέντε φορές το «που» και τρεις φορές το «γίνεται». Επιπλέον γράφουν «στο γάμο» και λίγο πιο κάτω «στον γάμο».
· [συμπληρώνω]. «Όταν συμπληρώνεις κάτι σε κάτι άλλο, προσθέτεις κάτιπου του λείπει».
· [κανόνι]. «Στους πολέμους χρησιμοποιούνται σήμερα πιο μοντέρνα όπλα». (πιο εξελιγμένα, σύγχρονα).
· [μύτη]. «Όταν περπατάς στις μύτες των ποδιών σου, περπατάς στα μπροστινά σου δάχτυλα.». (Δεν υπάρχει περίπτωση να έχουμε και «πισινά» δάχτυλα).
· [θολός].«Η γιαγιά της Αθηνάς άνοιξε το φούρνο. Τα γυαλιά της θόλωσαν από τη ζέστη». (θόλωσαν από τους ατμούς - υδρατμούς).
· [καπνίζω]. «Όταν καπνίζει κάποιος ρουφάει και καταπίνει τον καπνό ενός αναμμένου τσιγάρου». (εισπνέει και εκπνέει).
· [χαίτη]. «Η χαίτη είναι οι μακριές τρίχες που υπάρχουν στο πίσω μέρος του λαιμού του αλόγου». (στο επάνω μέρος)
· [σκέτος]. «Σκέτο πουκάμισο θα βάλεις Γιάννη, χωρίς σακάκι;
· [ώρα]. «Ο Κώστας κοίταξε το ρολόι του. Ήθελε να μάθει τι ώρα είναι». (να δει ή να ιδεί τι ώρα ήταν).
· [κοιτάζω].«Η Αθηνά έριξε ένα τελευταίο κοίταγμα από το παράθυρο και το έκλεισε». (μια τελευταία ματιά ή κοίταξε τελευταία φορά).
· [πλαστός[. «Όταν κάτι είναι πλαστό είναι αντιγραφή ενός πράγματος, δεν είναι αληθινό». (γνήσιο).
· [πυραμίδα]. «Στην Αίγυπτο έχει πολλές πυραμίδες». (υπάρχουν).
· «Πότε λέμε ότι κάποιος πιάνει πουλιά στον αέρα;». (Επαναλαμβάνεται δύο φορές, σελ. 342 και 359).
Αντιπαιδαγωγικές προτάσεις που μπορούν να λειτουργήσουν ως προτροπές, δεισιδαιμονίες:
· [στραγγαλίζω]. «Θα σε σκοτώσω σφίγγοντας το λαιμό σου».
· [πίπα]. «.Όταν η πίπα είναι αναμμένη, ρουφάμε από την άλλη άκρη και καπνίζουμε».
· [θρίλερ]. «Απ' τις ταινίες η Αλίκη προτιμάει τα θρίλερ».
· [μπουνιά]. «Όταν δίνεις μπουνιά σε κάποιον, σφίγγεις τα δάχτυλα του χεριού σου και τον χτυπάς δυνατά».
· [σφαλιάρα[. «Όταν δίνεις σε κάποιον μία σφαλιάρα, τον χτυπάς δυνατά στο κεφάλι με ανοιχτή την παλάμη σου».
· [πλακώνω]. «Όταν πλακώνεις κάποιον στο ξύλο τον δέρνεις πολύ δυνατά».
· [ερείπιο]. «Τα παιδιά έπαιζαν στα ερείπια του σπιτιού που έπεσε από σεισμό».
· [ευχαριστώ]. «Μ' ευχαριστεί να βλέπω αστυνομικά έργα στην τηλεόραση».
· [καταστρέφω]. «Όταν καταστρέφεις κάτι, του κάνεις τόσο μεγάλες ζημιές, ώστε να είναι άχρηστο».
· [καρπαζιά]. «Όταν δίνεις μία καρπαζιά σε κάποιον, τον χτυπάς στο σβέρκο με την παλάμη σου».
· [κλείνω]. «Ο Ίγκλι έκλεισε το μικρό του αδερφό στο μπάνιο, κι αυτός έβαλε τα κλάματα».
· [σπασίκλας]. «Όταν κάποιος διαβάζει συνέχεια χωρίς να ασχολείται και με άλλα πράγματα, τον κοροϊδεύουμε και τον λέμε σπασίκλα».
· [στοιχειό]. «Το στοιχειό είναι ένα φάντασμα, ένα ξωτικό ή η ψυχή κάποιου πεθαμένου που εξακολουθεί να μένει και να τριγυρίζει σ' ένα μέρος». (Αυτά απευθύνονται σε παιδιά 6-9 ετών).
Ανακρίβειες, Ατελείς ορισμοί, Κυκλικά σχήματα, πλεονασμοί κ.ά:
· [καναρίνι] .«Το καναρίνι.ζει σε κλουβί».
· [περιστέρι]. «Το περιστέρι είναι ένα άσπρο πουλί που ζει στις πόλεις». (σπανίως είναι άσπρο και δεν ζει μονάχα στις πόλεις).
· [πίνακας]. «Ο πίνακας είναι φτιαγμένος από μαύρο ξύλο ή άσπρο πλαστικό». (Όμως στην εικόνα της σελίδας 436, σωστά βέβαια, ο πίνακας είναι πράσινος).
· [ποτάμι]. «Την αρχή του ποταμού τη λέμε κοίτη.».
· [ακροατής]. « Ακροατές είναι αυτοί που ακούν μία εκπομπή στο ραδιόφωνο ή που παρακολουθούν ένα θέαμα ή μία ομιλία». (Αυτοί που παρακολουθούν ένα θέαμα λέγονται θεατές και όχι ακροατές).
· [αρνί]. «Αρνί είναι το κρέας του προβάτου». «Το αρνάκι είναι το μικρό του αρνιού».
· [ασπίδα]. «Η ασπίδα ήταν μία σκληρή πλάκα που κρατούσε ο στρατιώτης.».
· [βασιλιάς]. «Ο βασιλιάς ή η βασίλισσα κυβερνούν μία χώρα που έχουν πάρει από τους γονείς τους».
· [ήρωας]. «Ο ήρωας μιας ιστορίας είναι το βασικό πρόσωπο της ιστορίας». (.είναι το βασικό της πρόσωπο).
· [λιώνω]. «Η Αλίκη περπάτησε τόσο πολύ, που τα παπούτσια της έλιωσαν από το πολύ περπάτημα, δηλαδή χάλασαν». (Τα παπούτσια της Αλίκης έλιωσαν από το πολύ περπάτημα.).
· [καρέκλα]. «Η καρέκλα είναι ένα κάθισμα για να καθόμαστε».
· [χαρτί]. «Χαρτί λέμε και ένα κομμάτι φύλλο χαρτιού».
· [φοβίζω]. «Όταν φοβίζεις κάποιον, τον κάνεις να φοβηθεί».
· [απομακρύνω]. «Ο κύριος Μιχάλης απομάκρυνε τα σκυλάκια μακριά από την αυλή του».
· [παλτό]. «Το παλτό είναι ένα χοντρό και μακρύ ρούχο. Το φοράμε το χειμώνα πάνω από τα ρούχα μας για να ζεσταινόμαστε από το κρύο.
· [σφραγίδα]. «Τη σφραγίδα τη βουτάς στο μελάνι και μετά τη χτυπάς στο χαρτί για ν' αφήσει τα ίχνη της». (Αν τη βουτήξουμε στο μελάνι και τη χτυπήσουμε στο χαρτί, τότε θα «πιτσιλίσουμε», κατά το λήμμα του λεξικού, όχι μόνο το χαρτί αλλά ολόκληρο το γραφείο και πιθανόν το πάτωμα και τους τοίχους. Επιπλέον η σφραγίδα δεν αφήνει τα ίχνη της αλλά μάλλον το αποτύπωμά της).
· [καστανάς]. «Η Αθηνά είναι καστανή κι η φίλη της η Ελένη ξανθιά».
Ασυνέπειες κειμένου-εικόνας:
· Στην εικόνα της σελ. 42, ένα ποτήρι γεμάτο παγωτό προσδιορίζεται ως «άδειο». Δίπλα του το ίδιο ποτήρι, χωρίς περιεχόμενο, προσδιορίζεται ως «γεμάτο».
· [ιππότης]: «Στις ιστορίες ο ιππότης είναι ένας πολεμιστής που φοράει πανοπλία και πολεμάει πάνω σε άλογο». ( Στην εικόνα όμως που παρατίθεται ο ιππότης δεν έχει άλογο).
· Στην εικόνα της σελίδας 412 αναγράφεται ότι η σκεπή του σπιτιού είναι «από τούβλα» και όχι από κεραμίδια.
· Στη σελ. 443 σχεδόν κανένα από τα εικονιζόμενα γεωμετρικά σχήματα και σώματα δεν αποδίδεται σωστά.
· Στη σελ.288 υπάρχει το λήμμα «ντουζ». Στην εικόνα όμως της σελ.432 αναγράφεται ως «ντους».
· [μπαλκόνι]. «Στις πολυκατοικίες, όλα τα διαμερίσματα που βρίσκονται ψηλά σε κάποιον όροφο έχουν μπροστά ή πίσω ένα ή περισσότερα μπαλκόνια με κάγκελα». (Στις εικόνας όμως των σελίδων 267 και 412 τα μπαλκόνια δεν έχουν κάγκελα).
Πολιτογράφηση πολλών ξένων λέξεων:
σιντιρόμ, σιντί, γουόκμαν, πλούρδα, νιανιά, ποπ κορν, γκρέιπφρουτ, σέρφιγκ, κέτσαπ, χάμπουργκερ,
φαστφούντ, σκέιτμπορντ, τηλεκοντρόλ κ.ά. Το τελευταίο μάλιστα δεν αναφέρεται καν ως «τηλεχειριστήριο»
«Άκομψες» προτάσεις και αινίγματα με πολλά σημαινόμενα:
· [σκαλίζω]. «Όταν σκαλίζεις τη μύτη σου, βάζεις το δάχτυλο στο ρουθούνι για να το καθαρίσεις από τις μύξες».
· [κοντάρι]. «Μαργαρίτα αύριο είναι εθνική γιορτή, έλα να κρεμάσουμε τη σημαία στο κοντάρι.». (Ήταν τόσο δύσκολο να τεθεί κάποια άλλη πρόταση, προκειμένου να κατανοήσουν τα παιδιά την έννοια του κονταριού; Δεν θα ήταν πιο καλή η πρόταση: Η ελληνική σημαία κυματίζει περήφανη στο κοντάρι της»;
· [πιρούνι]. «Με το πιρούνι καρφώνουμε κομμάτια φαγητού για να τα βάλουμε στο στόμα μας».
· [σκατώνω]. «Όταν τα σκατώνεις τα κάνεις θάλασσα.».
· [φτύνω].«Η Αθηνά έφτυσε την τσίχλα που είχε στο στόμα της πριν μπει για μάθημα».
· [σελ. 183]. «Είμαι φρούτο και τρώγομαι το Καλοκαίρι. Τι είμαι;». (πολλά τα σημαινόμενα).
· [σελ. 225]. «Μέσα μου μπορείς να βρεις τη λέξη φορώ. Τι κάνω»; (πολλές οι απαντήσεις).
· [σελ. 33]. «Μέσα στο όνομά μου μπορείς να βρεις τη λέξη καλύπτω. Τι κάνω;» (Πολλές οι απαντήσεις).
Τα σφάλματα που καταγράψαμε (υπάρχουν πολλά ακόμη), θεωρούμε, ότι είναι εν πολλοίς αδικαιολόγητα για σχολικό εγχειρίδιο και μάλιστα λεξικό, που απευθύνεται σε μαθητές ηλικίας 6-9 ετών. Ίσως κάποια από αυτά μπορούν να δικαιολογηθούν με το επιχείρημα ότι «το λέμε κι έτσι». Συμφωνούμε αλλά ο σκοπός είναι να μην τα καθιερώσουμε κι εμείς επισήμως λανθασμένα αλλά να τα προλάβουμε και να τα αποτρέψουμε. Για οποιοδήποτε άλλο βιβλίο μπορεί να υπάρχει στον καθένα μια ανοχή για έναν περιορισμένο αριθμό λαθών, τα οποία δικαιολογούνται συνήθως ως παροράματα ή τυπογραφικά, με παράθεση σχετικού διορθωτικού πίνακα. Για ένα σχολικό λεξικό όμως δεν υπάρχουν περιθώρια για μεγάλες ανοχές και επιείκειες, όταν μάλιστα δεν παρατίθεται ούτε πίνακας ή φυλλάδιο παροραμάτων.
Έχουμε τη γνώμη (ως πολιτικό Κίνημα πολιτισμικής και παιδευτικής δράσης) ότι το "λεξικό" πρέπει να αποσυρθεί για εξονυχιστική επανεξέταση και ανασύνταξη, πριν προλάβει να ασκήσει την όποια γλωσσική ή ενδεχομένως και άλλου είδους αρνητική επίδρασή του στους μικρούς μαθητές. Εξ άλλου, σε παιδιά των πρώτων τάξεων του δημοτικού, δεν νομίζουμε ότι είναι ούτε επείγουσα ούτε απολύτως αναγκαία η χρήση ενός λεξικού, που μάλιστα ξεπερνάει τις 500 σελίδες.
Γενικεύοντας και ανεξαρτήτως των παραπάνω, επισημαίνουμε ότι δυο πράγματα μας έχουν απομείνει ως προσδιοριστικά της εθνικής και πολιτισμικής μας προέλευσης και ταυτότητας στοιχεία: Γλώσσα και Ιστορία. «Τη γλώσσα μού έδωσαν ελληνική.» έγραφε ο Ελύτης, «Μήγαρις έχω άλλο στο νου μου, πάρεξ ελευθερία και γλώσσα» ο Σολωμός, «ώστε ανελλήνιστοι δεν είμεθα θαρρώ» ο Καβάφης και «γλώτταν δε όπως σημαίνη τι ετέρω» ο πανεπιστήμονας προπάτοράς μας Αριστοτέλης.
Να τα αλώσουμε και αυτά στον βωμό της ήδη διαβρωτικά ενσκήψασας και ισοπεδωτικά καλπάζουσας παγκοσμιοποίησης, απολεπίζοντας κι αποσυνθέτοντας συνεχώς τον συνεκτικό γλωσσικό μας ιστό και τις δομές έκφρασης και διατύπωσης, που ήδη βρίσκονται σε γραμματική και συντακτική αρρυθμία και αναρχία, με πρόδηλα τα συμπτώματα έλλειψης γλωσσικής ευαισθησίας και παιδείας, τόσο στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, όσο και στην καθημερινή γραπτή και προφορική επικοινωνία μας;
Να ενδώσουμε στον συρμό των καιρών μας ή στον κοινώς λεγόμενο «μοντερνισμό», για να βαυκαλιζόμαστε πως είμαστε δήθεν σύγχρονοι, πολιτογραφώντας αβασάνιστα ξενόγλωσσους νεολογισμούς και «επανεισάγοντας», εν αγνοία μας, λέξεις και ορολογίες ελληνικής προέλευσης και πατρότητας, με την ξενοφανή τους προφορά και μορφή, που τους έχουν προσδώσει αυτοί που τις «σφετερίστηκαν» από το ανεξάντλητο γλωσσικό μας θησαυροφυλάκιο, για να συμπληρώσουν τα κενά δικής τους γλωσσικής ανεπάρκειας και πενίας; (Τι τραγική ειρωνεία!)
Να επιλέξουμε την οδό της «εξ υπογυίου» συγγραφής βιβλίων και πάσης φύσεως εντύπων και φυλλαδίων, ερήμην των κανόνων, που είναι η πιο εύκολη και ίσως η πιο προσοδοφόρα επιλογή στην εποχή μας και να διευκολύνουμε εκ των ένδον τους ανέκαθεν προσβλέποντες στην αλλοτρίωση και εξαφάνιση της ανά την υφήλιο πλουσιότερης, ως προς την αισθητική και αρμονική της τελειότητα, τη λεκτική της πληρότητα, την εκφραστική της δεινότητα, την ποιοτική της αρτιότητα, την καλλιέπεια, την ορθοέπεια και την ποιητικότητα, γλώσσας μας;
Να οδηγηθούμε αυτόχειρες σε πνευματική ένδεια και να περιφερόμαστε πλέον ως πλάνητες, ως αθύρματα και ως έρμαια, στροβιλιζόμενοι μέσα σε μια τελματώδη χοάνη γλωσσικής αναρχίας, πίσω από ομιχλώδη προπετάσματα μιας γενικευμένης πολυεθνικής και πολυφυλετικής οικουμενικής πανσπερμίας, χωρίς ιστορικά και πολιτισμικά ερείσματα, χωρίς ιδιαίτερα προσδιοριστικά χαρακτηριστικά, χωρίς ταυτότητα, χωρίς Γλώσσα και χωρίς Ιστορία;
Αυτά όμως είναι «Ύβρις», απαξίωση και αχαριστία απέναντι στη γλώσσα μας. Και μετά από κάθε «Ύβρι», έρχεται πάντοτε αδυσώπητη η οργή και άτεγκτη η εκδίκηση της «Νεμέσεως».
Να μην αμυνθούμε λοιπόν όλοι μας, από κοινού και μεμονωμένα, απέναντι σ' αυτή την ήδη ορατή και λίαν απειλητικά εισβάλλουσα «Ύβρι»; Να μην προβάλλουμε συνεχώς αντιστάσεις και ιδίως μέσα από το σχολείο, για να προλάβουμε τον, δίκην δαμόκλειας σπάθης, αιωρούμενο και διαφαινόμενο επί και εντός των πυλών μας γλωσσικό όλεθρο;
Το Ελληνικό Ανανεωτικό Ρεύμα (Ε.Α.Ρ.) απαιτεί την άμεση απόσυρση του εν λόγω λεξικού, ως απαράδεκτου και αντιπαιδευτικού.
Συντάκτης:
ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΚΩΛΕΤΤΑΣ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ- ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ
ΠΗΓΗ: ΕΑΡ
