Κύριε εκδότα – αρχισυντάκτα,
Από επιβαλλόμενη εμμονή, λόγω χρέους εθνικής Ελληνικής συνείδησης, δημοσίευσης της απάντησής μου πρός το άρθρο τού κυρίου Αυγερινού «Ο ΘΕΙΣΜΟΣ Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ» πού δημοσιεύτηκε στο τεύχος 302 τού Μαίου 2007 τού έγκριτου περιοδικού σας, σας επαναποστέλλω την από 20.6.07 απαντητική επιστολή μου κι’ επαφίεμαι στο κριτήριο της αντικειμενικότητας πού οφείλει να σας διακρίνη και να σας φωτίζη στο δύσκολο καθήκον της διάκρισης τού καλόπιστου διαφωτισμού από την παραπληροφόρηση και τον απροκάλυπτο πλέον προσηλυτισμό πρός την αθεία πού έχουν αξαπολύσει εδώ και τρία χρόνια οι αρθρογράφοι τού Δαυλού πρός τους αναγνώστες του ΑΝΕΥΘΥΝΑ – ΑΤΕΚΜΗΡΙΩΤΑ – ΜΕ ΣΩΡΕΙΑ ΑΥΘΑΙΡΕΤΩΝ ΑΝΑΛΗΘΩΝ ΔΟΓΜΑΤΙΚΩΝ ΙΣΧΥΡΙΣΜΩΝ
.............................................................................................
Ασφαλώς τόσο η λέξη, όσο και η έννοια «Θεός» είναι δημιούργημα τού ανθρώπου.
Όμως από πού ξεκίνησε η σύλληψή της ;
Μόνον από την ανάγκη εξήγησης τού φαινομένου τού θανάτου, όπως αναφέρει ο κύριος Αυγερινός, ή μόνον από την απληστία κατάχρησης εξουσιασμού των λαών από τούς αρχιερείς των διαφόρων θρησκειών, όπως διατείνονται οι άθεοι ;
Καί η ανάγκη εξήγησης τού φαινομένου της δημιουργίας ;
Σε εκείνη τη μνημειώδη φράση του τι λέει ο παππούς της φιλοσοφίας Ηράκλειτος ;
‘Οτι δεν υπάρχουν θεοί ;
Όχι, βέβαια.
Απλά, ότι «τόνδε τον κόσμον ουδείς των θεών η των ανθρώπων εποίησεν....»
Άρα ο Ηράκλειτος ΑΠΟΔΕΧΕΤΑΙ την ύπαρξη «θεών», ασχέτως προέλευσης - καταγωγής καί δεν διαπράττει το τραγικό λάθος να τούς αποκαλέση «θείσκους» όπως ανερυθρίαστα το κάνει ο αρθρογράφος σας.
Καί ο Ευριπίδης ;
Ο άριστος, κατά την προσωπική μου γνώμη, τραγωδός, εκφραστής τού ακρογωνιαίου λίθου της Ελληνικής συμπαντικής φιλοσοφίας περί τού «θείου» αντίληψης, πού μάς αφήνει άφωνους, κατάπληκτους αλλά καί βαθύτατα ικανοποιημένους από την αρμονική σύλληψη τού λόγου του διά των αισθήσεων καί τού νοός μας ταυτοχρόνως, ήτοι διά της ΚΟΙΝΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ
όταν βάζει στο στόμα τού θεού Διονύσου τη φράση "Κούφα γαρ δαπάνα νομίζειν ισχύν τόδ' έχειν ότι ποτ' άρα το δαιμόνιον, το τ' εν χρόνω μακρώ νόμιμον αεί φύσει τε πεφυκός", πού σημαίνει
"Διότι είναι παράλογα άσκοπη η προσπάθεια εξήγησης - αποκάλυψης της ουσίας (της ισχύος) του, αφού το θείον νομιμοποιείται στον χρόνο τον αιώνιο καί μέσα στη φύση είναι εμφυτευμένο"
Στό έργο αυτό ο κορυφαίος, κατά την προσωπική μου αντίληψη, Έλλην τραγωδός καί μέγας φιλόσοφος Ευριπίδης βάζει στο στόμα τού θεού Διονύσου, μέσα σε μία μόνο πρόταση το νόημα τής περί τού θείου αντίληψης, ασχέτως θρησκευτικής πίστης ή όχι, όλων ανεξαιρέτως των προγόνων μας, από τούς Ορφικούς, τον Όμηρο και τον Ησίοδο, μέχρι τών ημερών του, ημερών Σωκράτη και Πλάτωνα, περνώντας από τον Ηράκλειτο και όλους τούς προσωκρατικούς, μέσα σε εκείνο το μνημειώδες και θεμελιώδες αξίωμα (προσοχή, όχι δόγμα!) πού καμμία θρησκεία ή θεισμός ή αθεία δέν μπόρεσε, δεν μπορεί και δεν θα μπορέση, όχι μόνο να καταρρίψη αλλά ακόμα και να αμφισβητήση, προσκομίζοντας - προτείνοντας κάτι πιθανώτερο... [ σαν τί ;] αφού δέν υπάρχουν επιχειρήματα λογικώτερα ή ευλογοφανέστερα από αυτό το απαύγασμα 12,7 δισεκατομμυρίων ετών σοφίας (όση η ηλικία τού σύμπαντος κατά τούς αστροφυσικούς)
Στό θεμελιώδες αυτό αξίωμα στηρίχτηκε, κατά τη γνώμη μου, η κοσμοθεώρηση καί η περί θείου αντίληψη των προγόνων μας αρχαίων Ελλήνων, ασχέτως βαθμού θρησκευτικής πίστης & φανατισμού.
Σε αυτή τη μικρή φράση ότι "το θείον νομιμοποιείται στον χρόνο τον αιώνιο καί μέσα στη φύση είναι εμφυτευμένο"
Έτσι ονομάτισαν κι' έταξαν συμβολικά τούς θεούς τους προστάτες - θεματοφύλακες τών φυσικών συμπαντικών νόμων (και, φυσικά, όχι "δημιουργούς" τού κόσμου)
Καιρός είναι, θαρρώ, να έρθη στο φώς αυτή η αλήθεια γιά την περί θείου αντίληψη καί κοσμοθεώρηση των αρχαίων Ελλήνων, ότι δηλαδή ΟΠΟΙΟΣ ΑΠΑΡΝΕΙΤΑΙ ΤΟ ΘΕΙΟΝ ΑΠΑΡΝΕΙΤΑΙ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗ ΦΥΣΗ
Καί να λάβουν θαρραλέα θέση με έλλογα επιχειρήματα όλοι οι πολέμιοι, από τούς δυστυχείς αμνούς τού χριστιανισμού μέχρι τους «ευτυχείς» αθέους πού, δυστυχώς, μετά λύπης διαπιστώνω από προσωπική εμπειρία ότι είναι φανατικώτεροι, άτεγκτοι και λυσσωδώς επιθετικώτεροι από τούς χριστιανούς.
Καί γιά να προωθήσω λίγο τον διάλογο προχωρώ στην ανάλυση.
Τί είναι τελικά αυτό το "θείον" ; Πώς προσδιορίζεται ;
Κατά μέσην εχέφρονα αντίληψη, θαρρώ, θα πρέπη να τού αποδοθή ο όρος της μοναδικής δύναμης παραγωγής και αναπαραγωγής των στοιχείων πού αποτελούν τη Φύση (ανόργανα - ενόργανα - φυτά - ζώα - άνθρωπος). Η διεργασία αυτής της φυσικής υπερδύναμης ναί μέν κατανοήθηκε - κατανοείται καί μελετήθηκε - μελετάται από τον άνθρωπο διά της επιστήμης, όμως αυτή η ίδια η επιστήμη δεν κατώρθωσε ποτέ στά χέρια τού ανθρώπου να υποκαταστήση τη δημιουργία.
Άς απαντήσουν, παρακαλώ, οι ά-θεοι επιστήμονες, ερευνητές, λόγιοι.
"Μπόρεσε - θα μπορέση ποτέ ο άνθρωπος να ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΗ ένα κύτταρο, μιά παπαρούνα, έναν δυόσμο, μιάν αμοιβάδα, έναν ζώντα οργανισμό ; Ακόμα κι' ο κλωνισμός ή τα "μεταλλαγμένα" δεν είναι τίποτα άλλο από απλή διασταύρωση (μπόλιασμα) αναπαραγωγής φυσικών διεργασιών. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ - ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
Εξ' ού και τολμώ έναν ορισμό (υποκείμενο σε κάθε καλοπροαίρετο αντίλογο)
"ΘΕΙΟΝ" = "Η υπερβαίνουσα τις ανθρώπινες δυνατότητες αντίληψης - εξήγησης - γνώσης ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ να παράγη, να παράγεται και να διαιωνίζεται"
Αυτό το "θείον" της Φύσης οι αρχαίοι Έλληνες, με τον ευφυή και βαθύτατα φιλοσοφημένο στοχασμό πού τούς διέκρινε, ως πρός τον σχεδιασμό - επιμερισμό τών μερών του απέδωσαν στούς θεούς τους τού Πανθέου (καί όχι Δωδεκαθέου, όπως εσφαλμένως αποδίδεται), τούς οποίους έταξαν φρουρούς - σύμβολα - θεματοφύλακες της τήρησης κι' εφαρμογής τών συμπαντικών νόμων της ΦΥΣΗΣ.
Οι Έλληνες φιλόσοφοι δεν ήταν τόσο αφελείς όσο οι σημερινοί εξ αποκαλύψεως, ή υπερβολικής αυτοπεποιθήσεως, ή, έστω, εσφαλμένης αυτογνωσίας, άθεοι. Αρχίζοντας από τον Ηράκλειτο, όπου σε πλειάδες αποσπασμάτων του αναφέρεται με άκρατο σεβασμό στούς πατρώους θεούς, καί φτάνοντας μέχρι τον Σωκράτη, ο οποίος ΟΥΤΕ ΣΤΗΝ ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ δεν τούς αμφισβητεί και δεν τούς απαρνείται.
Καιρός είναι να πάψη κάποτε αυτή η παραπληροφόρηση, η παραπλάνηση τού αναγνωστικού κοινού σχετικά με την περί θείου αντίληψη των Ελλήνων φιλοσόφων. ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΘΕΟΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΦΙΛΟΣΟΦΟΙ, όσο κι' άν πασχίζουν να τούς παρουσιάζουν έτσι οι σημερινοί άθεοι ή αγνωστικιστές. Αλλο ΑΘΡΗΣΚΟΣ, με την έννοια της μή συμμετοχής (ενδεχομένως) στις θρησκευτικές τελετές, κι' άλλο ΑΘΕΟΣ.
Σχετικά με την «εκκλησία των Ελλήνων» από όπου με αγανάκτηση άντλησε ένα (όντως) ταλιμπανικού τύπου απόσπασμα ο κύριος Αυγερινός, ασφαλώς και δεν διαφέρει από τις αντίστοιχες «εκκλησίες» των άλλων θρησκειών [άν δεν είναι όργανο προβοκάτσιας, όπως πολύ σωστά υποψιάζεται ο συγγραφέας] Όμως από αυτήν την ακραία περιθωριακή θέση, μέχρι τού να βάζη στον ίδιο τορβά Χριστιανούς και Πανθειστές, η επιμέτρηση, θαρρώ, είναι τόσο άτοπη, όσο το να επιχειρή να ανέβη με το καγιάκ του τον καταρράκτη τού Νιαγάρα. Μέ άλλα λόγια, να αναγάγη την Επιστήμη από μαθήτρια και θεραπαινίδα της ΘΕΙΑΣ ΦΥΣΗΣ σε δασκάλα και αφέντρα της.
Ναί, αλλά «τα πάντα ρεί» - το ποτάμι δεν πηγαίνει πίσω...θα πούν οι άθεοι
Ασφαλώς και «τα πάντα ρεί»
Όμως τι κουβαλάει το ποτάμι, κύριοι ;
Νεράκι, κουβαλάει.....
Τό ίδιο νεράκι πού κουβάλαγε καί τότε....
Ίσως λίγο πιό μολυσμένο σήμερα, αλλά.......νεράκι....
Κι' όταν κάποιος βγαίνει να πή "Σταθείτε, ρε παιδιά, το σημερινό ύδωρ είναι άνυδρο" το πρώτο πράγμα πού θα τού ζητηθή θα είναι να το αποδείξη...
Πράγμα αδύνατο....
Αφού ούτε ο Κάντ, ούτε ο Σάρτρ, ούτε οι ανά τον κόσμο σύγχρονοι φιλόσοφοι, καί βεβαίως, ούτε τα αντίστοιχα παπαδαριά μπορουν να αποδείξουν την ύπαρξη, ή την μή ύπαρξη τού "Θεού".
Είναι μεγαλόσχημο σήμερα, συνάμα κολακευτικό γιά τον ανθρώπινο εγωκεντρισμό, είναι δυναμικό, πρωτότυπο, πρωτοποριακό, γενναίο (ίσως), είναι της μόδας, θά έλεγα, να δηλώνης άθεος με την έννοια ότι δεν πιστεύεις στην ύπαρξη θεού.
Όμως άθεος, με την έννοια ότι δεν πιστεύεις στο ΘΕΙΟΝ, το "Φύσει πεφυκός" κατά τούς αρχαίους Έλληνες...(;)
.........Δύσκολο.......
.........Πολύ δύσκολο να το πιστέψης κι' εσύ ο ίδιος, κύριε Αυγερινέ, πόσο μάλλον να κάνης τούς άλλους να το πιστέψουν.....
Άφησε, λοιπόν, ήσυχους τους Πανθειστές να κάνουν τις σπονδές τους κατά τα ειωθότα πρός τους πατρώους θεούς, πού γι' αυτούς δεν είναι τίποτα παραπάνω από σύμβολα καί θεματοφύλακες των συμπαντικών νόμων της ΘΕΙΑΣ ΦΥΣΗΣ και μήν κάνης το μοιραίο λάθος να τούς ταυτίζης με τους δογματιστές Χριστιανούς, τούς φανατικούς Ισλαμιστές, ή τούς δόλιους Ιουδαίους. Είναι σαν να ταυτίζης τα διαμάντια με τα κάρβουνα.
Καί γιά να το πώ διαφορετικά, ακόμα κι' άν σε δυσαρεστήσω, παρ' όλο πού δεν έχω αυτήν την πρόθεση : Είναι σαν να συντάσσεσαι με τα κάρβουνα κόντρα στά διαμάντια. Διότι μέσα στην αγκαλιά της ΘΕΙΑΣ ΦΥΣΗΣ το διαμάντι τού συμβολισμού τού Παν-θέου, Παν-θείου είναι και παραμένει παγκοσμίως μόνη η Ελλάδα τού Ελληνισμού. Καί τούτο διότι στην αρχαία Ελλάδα δεν επικρατούσε "κάποιο κλίμα ελευθερίας", όπως αναφέρεις, αλλά ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Περίτρανη απόδειξη ότι δεν υπήρχαν εξουσιαστές αρχιερείς, όπως σε όλες τις υπόλοιπες θρησκείες, αλλά μόνον απλοί ιερείς [...ΚΑΙ ΙΕΡΕΙΕΣ (sic], απλοί πολίτες πού εναλάσσονταν στην άσκηση τού λειτουργήματός τους. Αυτός ήτανε, καί είναι, ο θεισμός τών Ελλήνων από τούς απλούς ανθρώπους μέχρι τούς επιστήμονες και τούς φιλοσόφους. Άς μήν κάνουμε οι νεοέλληνες το μοιραίο λάθος (επαναλαμβάνω) της παραπληροφόρησης των καλοπροαίρετων συνελλήνων πού εγκαταλείπουν τα δόγματα. Έχετε κάθε δικαίωμα να δηλώνετε άθεος, ακόμα κι' άν αισθάνεστε απλά αγνωστικιστής ή σκεπτικιστής. Όμως δεν έχετε κανένα δικαίωμα να μειώνετε και να αποκαθηλώνετε την ιερότητα τού άδολου Ελληνικού Πανθέου, πόσο μάλλον να το εξομοιώνετε με τις δόλιες δογματικές θρησκείες. Άν γιά σάς ο Ζεύς, ο Ποσειδών, ο Απόλλων, η Ήρα, η Αθηνά....ήτανε "θείσκοι" καί ανερυθρίαστα τούς βάζετε στο ίδιο καλάθι με τούς Αλλάχηδες, τούς Γιαχβέδες και τούς Ναζωραίους, γιά εμάς, τα πολλά εκατομμύρια Έλληνες (στη συνείδηση) ήτανε και παραμένουν ιερά σύμβολα, θεματοφύλακες των συμπαντικών νόμων της ΘΕΙΑΣ ΦΥΣΗΣ. Υμείς, αντιθέτως, κύριε Αυγερινέ, ύστερα από αυτή σας την πράξη, προβάλλεστε στά μάτια μας και στις συνειδήσεις μας σάν ένας Ελληνίσκος αθείσκος.
Όσο γιά τον διευθυντή σύνταξης τού Δαυλού πού, καθ ομολογίαν του, συμφωνεί 100% μαζί σας, τί να πώ ;
Όταν επανεκδώση το βιβλίο του «Η ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΘΕΩΝ» να βάλη σαν νέο τίτλο «Η ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ Α-ΘΕΩΝ» ή «Η ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΘΕΙΣΚΩΝ» ;;;;;
Με ειλικρίνεια
Ζείρων
Μαδαγασκάρη
